Het drietal ontbreekt het niet aan speelplezier, maar heeft het compositorisch en speltechnisch nog niet echt voor elkaar. De songs op het in eigen beheer opgenomen debuut Once We Were Kings klinken behoorlijk amateuristisch. Met andere woorden: het rammelt nog teveel. De drummer heeft een nog weinig vaste hand en de stem van zanger/ bassist John krijgt ook niet echt de handen op elkaar. Hij zingt nogal jammerend, maar zijn pogingen tot een beginnende grunt bevallen een stuk beter. Misschien iets om op voort te borduren. Door de matige productie klinken alle songs bijna hetzelfde en daarbij worden ze zowat allemaal in hetzelfde tempo gespeeld. Het is natuurlijk niet allemaal kommer en kwel, er zitten best aardige riffs tussen en de solo’s klinken helemaal niet onaardig, al liggen ze nogal dik op de muziek. Tegen het einde van de plaat worden de composities wat sterker en songs als ‘Out Of The Blue’, ‘Dirty Devil’ en het titelnummer zijn niet onaardig. Beste nummer is echter wel de opener ‘A Better Man’, dat vooral drijft op een lekkere riff.
Powerstroke moet, voordat ze een tweede album gaat opnemen, nog flink wat tijd in de oefenruimte spenderen om tot een beter resultaat te komen. De eerste aanzetten zijn er wel en een goede producer kan heel wat betekenen voor de band. En om het drietal wat moed in te spreken: de eerste plaat van Slayer is ook niet bepaald geweldig te noemen, maar zie wat er van gekomen is.
From First To Last - Throne to the Wolves From First To Last verdween voor menig scenekid van de rader na het vorige...
Engel (NL) - Op Karakter Begin december van vorig jaar schreef ik over de plaat Geen Weg Terug ....