Awake is zijn tweede echte studio-album onder zijn eigen naam. En dat is wellicht enigszins misleidend, omdat hij dit keer een volwaardige band om zich heen heeft verzameld. Dit leidt ertoe dat hij niet alleen zijn introverte kant kan laten horen, maar ook een stevigere poppy kant. Wat uiteraard wel is gebleven, is zijn fenomenale stem die regelmatig doet denken aan Jeff Buckley. Zelfs sommige zanglijnen neigen naar die van Buckley ten tijde van zijn postuum uitgebrachte tweede album.
Zijn enorme vocale bereik komt vooral optimaal tot zijn recht in de ballads op het album, zoals ‘Dividing A Spider’ en het meeslepende ‘Liam’. Hier weet hij te imponeren als geen ander. Minpuntje is wel, dat deze songs dreigen te verdrinken in de overdadige aanwezigheid van de vioolpartijen. Maar daar hebben gelijkgestemde goden als Tom Baxter ook een handje van, en zij komen er ook mee weg.
Het is wel erg aangenaam dat er tegenover deze melodramatische momenten ook de nodige luchtigheid valt te bespeuren. Zo is het al eerder als single uitgebrachte ‘Happy Hangover’ heerlijk jazzy. Het catchy ‘She’s A Mystery’ doet in de verte denken aan de bravoure van de eerste Racoon albums. En afsluiter ‘First Impressions’ blijft ook direct hangen, met zijn aanstekelijke bassloopje en geinige koortjes.
Awake bevat daarmee naast meerdere imponerende momenten zeker ook de nodige hitpotentie. Het album is geproduceerd door Guido Aalbers, die eerder verantwoordelijk was voor o.a. Bertolf. Je zou bijna zeggen: wat Bertolf is gelukt, zou Arthur Adam ook moeten lukken.
The Bones - Berlin BurnoutDat ze in Zweden weten wat punkrock is, moge duidelijk zijn. Vanaf het midden...
Brant Bjork - Gods & Goddesses Wanneer je naar de hoes kijkt van Gods & Goddesses , het nieuwe album...