2010-08-07
The Beautiful Damage Collection heet het zesde album van Judith Owen. Dat doet denken aan een hartverscheurend verhaal over verloren liefdes, geknapte familiebanden en allerhande andere problemen die zich lenen tot het schrijven van de mooiste muziek. Helaas is niets minder waar. Owen heeft het voor elkaar gekregen om met een ontzettend veelbelovende titel eigenlijk alleen maar teleur te stellen. The Beautiful Damage Collection staat vol met matige nummers, matige muziek en bij vlagen bijna tenenkrommende zang.Owen is Amerikaanse. Althans; dat wil ze ons doen laten geloven. De uitspraak van de singer-songwriter doet denken dat we hier te maken hebben met iemand die vorige week haar eerste woordjes Engels geleerd heeft en maar meteen is gaan zingen om ze sneller onder de knie te krijgen. “London is calling and I don’t understand it” zingt ze op ‘Blighty’ (een woord dat ze waarschijnlijk zelf verzonnen heeft). Wij begrijpen het ook niet Judith, wij begrijpen het ook niet. Het volgende nummer ‘Conway Bay’ is zo slecht nog niet, ware het niet dat het ofwel een kerstnummer ofwel een liedje voor Disney is of had moeten zijn.
Tot en met de laatste noten van ‘When I Am Laid’, dat helaas niet gaat over hetgeen je zou vermoeden naar aanleiding van het laatste woord van de titel, weet Judith Owen het vooral voor elkaar te krijgen om je te doen hunkeren naar goede zangeressen. Het is niet voor niets dat de naam Owen in verband wordt gebracht met een Engelse voetballer in plaats van een Amerikaanse zangeres. The Beautiful Damage Collection is een album om snel te vergeten. Of nu je nog kan: gewoon helemaal niet te beluisteren.
Eerdere recensies van Judith Owen:
- 31-01-2009: Mopping Up Karma.
Chapelier Fou - 613Een samenspel tussen klassieke muziek en elektronica is allesbehalve een...
Andy McKee - Joyland De Amerikaan Andy McKee is een artiest die je zomaar zou kunnen aanzien...