Jimi Hendrix - Valleys of Neptune Recensie op Podiuminfo

2010-04-14 Het verhaal van Jimi Hendrix moet iedereen bekend zijn: een jonge gitaarvirtuoos zijn tijd ver vooruit heeft de wereld aan zijn voeten en stikt als het gevolg van een foute combinatie van slaappillen en alcohol. Natuurlijk is het vreemd dat ongeveer veertig jaar na je dood nog twaalf nieuwe studio opnames opduiken. Dit roept bij de gezonde, niet verdwaasde Jimi fan, dan ook scepsis op. Terecht, zo blijkt, want het leeuwendeel van dit album verscheen al eens in een andere vorm op bootlegs of is zelfs bekend bij een groter publiek zoals de befaamde nummers ‘Fire’, ‘Stone Free’ en ‘Red House’. Echter, veel materiaal op Valleys of Neptune is van hogere kwaliteit dan de bekende tracks zonder daarbij overigens het oude werk te evenaren. Ook heeft Eddie Kramer, de leidinggevende van dit project, de cd met liefde gemaakt. Zo is deze cd meer dan het uitbuiten van een lang overleden artiest.

Opvallend is dat de nummers op deze cd worden gebracht als “af”. Voor de titeltrack is een nieuwe videoclip te zien, terwijl het de luisteraar vrij snel kan horen dat bijvoorbeeld een Hendrix’ solo mist. Op het album Valleys of Neptune zijn er veel van dit soort bijna-nummers, herkenbaar aan fade-outs aan het einde en onzuiverheden door het nummer. Aangezien het 2010 is zijn veel slordigheidjes gemaskeerd door een nieuwe remix of het toevoegen van wat extra muziekinstrumenten. Vijf nummers zijn echt nieuw: 'Valleys Of Neptune', 'Mr. Bad Luck', 'Ships Passing Through The Night', 'Lullaby For The Summer' en 'Crying Blue Rain'. De rest geeft een mooi tijdsbeeld aan. Zo hoor je op de Cream cover ‘Sunshine of Your Love’ dat Hendrix en bassist Redding echt niet door één deur meer kunnen. Als een versufte, onoriginele muzikant speelt de bassist de grondtonen, terwijl Jimi eroverheen blaast met het ene na het andere experiment. ‘Mr. Bad Luck’, één van de nieuwelingen, geeft een rustige bluessfeer mee. Deze wat relaxtere sfeer is ook goed te horen op de heruitgave van ‘Stone Free’.

Om een lang verhaal kort te maken: Valleys of Neptune is zeker de moeite waard, maar blijft qua niveau toch wel achter bij de officiële albums uit het leven van Hendrix. Dit heeft vooral van doen met het gegeven dat het een samenraapsel aan niet-af-zijnde tracks is. Toch klinkt Hendrix op veel momenten geïnspireerd en is het goed om 40 jaar na dato weer wat aandacht te besteden aan de veel te vroeg overleden muzikant.

Recensent:Erik Oudman Artiest:Jimi Hendrix Label:Sony Music