De cd trapt af met ‘Burning The Bowery’, een prettig in het gehoor liggende indie-track, dat ergens een klein beetje doet denken aan zowel The Gaslight Anthem als ook Kings of Leon. Na het beluisteren van ‘All The Way From Moscow’ blijkt dat Malin zijn punkroots niet verloochent, getuige het bijzonder scherpe randje. Daarnaast zijn ook dit album de Bruce Springsteen invloeden nooit ver weg. Zodoende komt een track als ‘Lowlife In A Highrise’ dan ook als een verrassing. Het nummer klinkt namelijk een beetje als cocktailmusic. Dat neemt overigens niet weg dat dit nummer prima in het geheel past.
Al met al kun je stellen dat Malin verder is gegaan waar hij met Glitter in the Gutter op is gehouden, namelijk met een goed gelukte mix van bovenstaande artiesten en muziekstijlen. En dat niet alleen, Love it to Life klinkt een stuk coherenter dan het vorige album, zowel qua arrangementen als ook qua productie. Jesse Malin is, met andere woorden, een artiest die een groter publiek verdient.
Peter Gabriel - Scratch my BackElke nieuwe cd van Peter Gabriel is bij voorbaat een bijzondere...
Panic Cell - Fire It Up Hoe is het mogelijk dat een band dit zelf niet hoort. Dit is het eerste dat...