Op de eerste nummers komen de Kidz in the Hall op ietwat hardere beats die hier en daar aan producties van de Neptunes doen denken. De simpele, met soul doorspekte beats klinken wel degelijk en met de raps van het duo zijn het zeker geen slechte nummers. Tekstueel valt er echter weinig interessants te ontdekken. De boodschap dat de jeugd de toekomst is en dat we moeten investeren in onderwijs is zeker een van belang, doch uitgemolken, en de Kidz weten er geen nieuw element in aan te brengen.
Halverwege de plaat duiken de nummers met zangerige refreintje op. Nummers als ‘Will II Win’ met een refrein van Marsha Ambrosius en ‘Boogie Girls’ met een refrein van Russoul worden juist door deze zeurderige refreinen de grond in geholpen. Waar de cd tot dit punt nog aangenaam was om naar te luisteren zijn dit de momenten dat je de plaat bijna besluit uit te zetten. Erg jammer.
Kidz in the Hall is een rapduo dat al drie albums laat zien genoeg potentie te hebben om daadwerkelijk een commercieel succes te boeken. Dit lukt echter, mede door dit zo duidelijk aanwezige verlangen van de heren, nergens op Land of Make Believe. Vergelijkingen met meer succesvolle voorgangers als Kanye West en Neptunes zijn zeker niet uit de lucht gegrepen, maar als je jezelf gaat afvragen waar de Kidz in the Hall zelf nou echt voor staan moet je als luisteraar het antwoord verschuldigd blijven.
Astrid Swan - Better than WagesIn 2007 maakte de Finse zangeres Astrid Swan ineens furore met een video...
Anané - Ananésworld Wereldberoemd. Of toch niet? Eé ding staat vast: zo’n 140 miljoen kijkers...