2010-07-03
Het uit Oosterhout en Roosendaal afkomstige trio Johnny Stardust timmert alweer zo’n drie jaar aan de weg, en niet zonder resultaat. Zo werd de band geselecteerd voor popronde’s, waaronder de Grote Prijs van Nederland. De voorlopige kroon op het werk van de band moet deze EP zijn, What’s In It For Me? getiteld. Maar dat een podiumervaring geen garantie is voor een dijk van een debuut EP, wordt door Johnny Stardust eens te meer bevestigd. Dat begint al bij de opname. Het is ronduit stuitend te horen hoe slap de heren het geheel ingespeeld hebben. Daarin zijn ze overduidelijk niet of slecht in begeleid. Ook aan de kwaliteit van de nummers schort het. Deze gaan namelijk gebukt onder een overdaad aan ideeën en andere goede bedoelingen, waardoor het nummers zonder kop en staart zijn geworden. Tot slot zou de band op zoek moeten gaan naar een volwaardige zanger, want voor die discipline komt Roy van Rozendaal duidelijk te kort. Er zit totaal geen power in zijn stem, waardoor het album nog zoutelozer wordt.
Is er dan niets positiefs te melden? Oh jazeker wel. Johnny Stardust laat namelijk voldoende potentie horen. Ze zijn voldoende muzikaal, hebben zoals gezegd goede ideeën en komen over als een enthousiast drietal. Kortom, indien ze hun nummers nog eens kritisch onder de loep nemen, wat meer pit in hun spel leggen en een goede zanger zoeken, dan komt het vast goed. Zo gezien dus heel verstandig dat de heren met een EP begonnen zijn.
The Maple Room - Cities of HungerMet Cities of Hunger is het Belgische The Maple Room is alweer toe aan...
Noisia - Split the Atom Als je het woordje Noisia 180 graden draait, staat er Vision en zo heet het...