Na het uitermate breekbare ‘Song For Sarah Jane’, dat doet denken aan Damien Rice, gaat Worksman meteen verder met twee stevige rocknummers. ‘French Girl in L.A.’ is daarvan de sterkste, Chocolate Mouth is een erg inwisselbaar nummer. Daarna is het meteen weer tijd voor een stukje romantiek met ‘Baby Mosquito’, dat helaas eerder doet denken aan zangers als Kid Rock dan aan Damien Rice zoals het openingsnummer. Het blijkt een voorbode voor de rest van het album. Worksman klampt niet zo graag vast aan één stijl of genre en vliegt alle kanten op. Dat kan goed uitpakken, zoals op het experimentele rocknummer ‘And The Goverment Protects The Mighty’, maar ook matig zoals op ‘Snow Angel’, dat in de electrohoek zit.
Het sterkste punt van Worksman is ook meteen zijn zwakste punt. Hij kan met best veel genres uit de voeten, maar doet dit zo veel dat Meat/Milk een achtbaanrit van anderhalf uur wordt. Achtbanen zijn leuk, maar niet als je vijftig keer achter elkaar van de ene naar de andere kant geslingerd wordt. Zonde eigenlijk, want Worksman bewijst zowel als singer-songwriter en als rocker bovengemiddelde muziek te kunnen maken. Misschien is het een idee om de volgende keer één van de twee genres te doorgronden, in plaats van zo veel mogelijk verschillende stijlen op één schijfje te gooien. Dat trekt niemand.
And So I Watch You From Afar - And So I Watch You From AfarBij het schrijven van deze recensie is dit album alweer een jaar oud. And So...
Frames - Mosaik Wanneer we het hier hebben over Frames , dan hebben we het over het viertal...