Bij het beluisteren van de drie nummers op de cd valt als eerste de stem van zanger Ruud van Deventer op. Die klinkt doorleefd, een beetje rauw en heeft af en toe wel wat weg van de stem van Pearl Jam zanger Eddie Vedder. Soms lijkt het of de zanger sommige noten net niet haalt, en klinkt zijn stem wat geknepen. Dit is echter niet storend, het heeft wel wat en draagt zeker bij aan het geluid van de band.
De nummers zelf zitten goed in elkaar. Let Me In begint stevig, en klinkt lekker, maar heeft ook zijn rustmomenten, waardoor het nummer prettig te beluisteren is. De verhouding stem tot instrumenten is goed: de zang valt niet weg in de rest van het geluid en is goed te verstaan. De drum is redelijk op de voorgrond te horen, iets waar je van moet houden.
Het tweede nummer heet Lost In Life en klinkt rustiger dan Let Me In. De sound is wat warmer en emotioneler. Opvallend was dat dit nummer me het beste bij bleef. Alleen transformeerde het in mijn hoofd steeds weer tot een nummer van een heel andere band: namelijk Desolater, van het Zweedse Fireside. En na vergelijking klopt dat inderdaad, de nummers, of in ieder geval de sound en de stemmen van de zangers hebben wel wat van elkaar weg.
Falling heet het laatste nummer en is gewoon een mooie emo-rocksong. Wat opvalt in alle nummers is dat de muziek goed afgesteld is, maar dat muzikaal ook gewoon goed gespeeld wordt: met veel dynamiek en gevoel. Er spreekt kwaliteit uit en daardoor potentie.
Live heb ik de drie mannen nog niet mogen bewonderen, maar daar ga ik snel verandering in brengen!
Sleazy Dreams - BackdraftSleazy Dreams; met zo’n bandnaam moet je niet aankomen met gelikte gitaarpop...
Flowriders - Starcraft In deze glorieuze tijd met rappers als Lange Frans en Baas B. is iets als de...