2010-05-01
Dat Cirrha Niva nog bestaat mag een wonder heten. De nieuwe plaat For Moments Never Done is al een tijdje uit, maar het heeft ook niet veel gescheeld of de plaat was er nooit gekomen. Na het beperkte succes van de tweede plaat Liaision De La Morte viel de band voor een groot gedeelte uit elkaar. Er werden echter weer nieuwe bandleden aangetrokken, maar van de leden van het eerste uur was alleen gitarist Rob Willemse nog van de partij. Hierdoor is de band niet meer te vergelijken met de band die in 1993 begon. Dat er muzikaal een andere weg is ingeslagen is dan ook geen verrassing. Allereerst is de wat zweverige en prestigieuze sprookjes metal omgetoverd tot een puntige en krachtige progressieve metal die helemaal van deze tijd is. Grootste attractie is de zang van LeGrand (Michel de Groot). Een betere zanger had de band niet kunnen vinden. Er is vrij moeilijk om zijn stem te vergelijken omdat hij redelijk uniek klinkt, maar om een handvat te bieden zijn er wel gelijkenissen te horen met Ray Alder, Geoff Tate en Russel Allen. Muzikaal zijn er dan ook invloeden van Symphony X, Dream Theater maar ook de liefde voor de jaren tachtig metal is duidelijk hoorbaar. Het gitaarwerk van Carlo Heefer en Rob Willemse geeft de band een melodieuze tint mee, maar de heren weten ook lekker agressieve killer riffs neer te zetten.
Op het album staan zeven vrij lange songs die zonder uitzondering van topklasse zijn. Opener ‘The Fooling’ is ruig, agressief, emotioneel en handelt over kindermishandeling en bevat een origineel 911 telefoongesprek dat het nummer extra lading geeft. De grunt van gastzanger Robin de Groot (broer van Michel) maakt het nummer helemaal af. In het catchy ‘Dreamon’ horen we Manda Ophuis van Nemesea in een vrij bescheiden gastrollet. Heel fraai is het akoestisch beginnende ‘Running From The Source’ dat mooi op een Iron Maiden manier opbouwt naar een heftig einde. In het prachtige naar Fates Warning neigende ‘Golan Heights’, dat de Midden Oosten problematiek aan de orde stelt, zingt LeGrand werkelijk de sterren van de hemel. In de semiballad ‘Spring For Winter’ is nog een heuse saxofoon solo te horen, wat natuurlijk behoorlijk verrassend is in dit soort muziek. Verder een vette pluim voor de puike productie, waardoor de plaat strak klinkt en er lekker in knalt.
For Moments Never Done is een van de betere metal releases van de laatste jaren. De band weet muzikaal en tekstueel een flinke snaar te raken. Het is wel te hopen dat de band in deze samenstelling blijft opereren, en dat een nieuw album daardoor ook sneller uitkomt. Deze band verdient, puur op muzikaal talent, veel meer dan een plekje in de marge, en kan zich meten met de wereldtop op het gebied van de progmetal.
Minco Eggersman - HamdenAls je de dertig passeert, komt er een moment dat je aan reflectie toe bent....
Bandito - Bandito Het Nijmeegse Bandito zit in de lift. Kort na hun oprichting werd eind...