WHB, de eerste cd van We Have Band, klinkt als het werk van een band die nog niet weet wat voor muziek ze willen maken. In eerste instantie zitten ze in de goede richting. Zowel opener ‘Piano’ als opvolger ‘Buffet’ zijn prachtige songs die ver afwijken van de dansbare nummers waar de groep tot nu toe bekend van is. Voor ruim zes minuten wekt We Have Band het idee dat je naar iets speciaals zit te luisteren.
Jammer genoeg verandert alles drastisch na deze eerste twee nummers. WHB keert op tracks drie tot twaalf terug naar de succesformule: up-tempo dansliedjes met steeds dezelfde structuur. De vergelijking met bijvoorbeeld Hot Chip blijkt niet te kloppen. Nummers als ‘Dissisive’, ‘Oh!’ en ‘You Came Out’ beginnen allen met een saai synthesizer deuntje, wat wordt opgevolgd door zachte digitale drumklapjes, met als bovenlaag wat verveelde vocals. De songteksten slaan nergens op. Dat hoeft niet persé een minpunt te zijn. Maar wanneer er van het begin tot het einde soortgelijke dansinstructies worden geroepen door een zanger, weet je meestal al dat de muziek zelf niet voldoende is. Er is tussen al deze negativiteit gelukkig ook één klein positief puntje te benoemen: We Have Band’s dansbare nummertjes wekken geen sterke emoties op. Ze worden dus ook nergens over-irritant. Het zijn gewoonweg discotheekliedjes om te draaien vlak voor sluitingstijd; het moment waarop je weet dat het niet veel gezelliger meer gaat worden.
We Have Band laat op hun debuutalbum horen dat ze de kwaliteiten in huis hebben om goede muziek te maken. Hopelijk overleven ze deze eerste cd en krijgen ze de kans om een andere muzikale richting op te gaan.
David Byrne - Here Lies Love (ft Fatboy Slim)De samenwerking tussen voormalig Talking Heads frontman David Byrne en...
het Gloren - Glorie 123 Soms duurt het even, soms duurt het langer, maar vroeg of laat zal alles...