Willem’s album Succes is geproduceerd door SoundG8, het team wat eerder al de cd Du Zoon van Kempi produceerde. Het centrale thema op deze cd is Succes, en dan vooral de nadelen die daaraan kleven. Iets wat erg weinig is om een hele cd te dragen. Het is dan ook voornamelijk de productie die deze cd erg vernieuwend maakt. Door te kiezen voor een andere producer en dus een ander geluid maakt Willem een heel frisse indruk. De cd begint heel sterk ook de keuze om de titelsong als tweede nummer te zetten pakt erg goed uit. ‘Licht Uit’ is een prototype hitje, maar tegelijk ook een van de beste tracks van dit album. Op de samenwerking met Kempi in het nummer 'Voor Altijd' komen Willem en SoundG8 als hiphoppers het beste uit de verf, maar ook het lome saxofoonwerk van Candy Dulfer op 'Money' levert een juweeltje op.
Twan, oftewel Big2 heeft zijn deel van het dubbelalbum zelf geproduceerd en hierdoor heeft deze cd dan ook meer het bekende Opposites geluid. Naast de incidentele rag-tracks, waaronder het bekende nummer ‘Broodje Bakpao’, geeft Twan zichzelf tekstueel wat meer bloot dan collega rapper Willem. Voorbeeld hiervan is het gevoelige nummer 'Brief Aan Jou', een samenwerking met Trijntje Oosterhuis, waarin hij een brief beschrijft die hij aan zijn al overleden opa stuurt. Een brief waarin hij echt zijn hart lucht over allerlei zaken, hij schroomt niet om hierbij zijn zwakheden te tonen en dat maakt het nummer zelfs nog mooier. Zoals een echte rapper betaamt, heeft hij ook nog een lief nummer voor zijn moeder op schijf gezet. Op het gebied van de liefde zit het Twan echter niet mee, getuige de nummers 'Liever Zeg Je Niks', 'Gierig', 'Je Doet Als Een Lady' en 'Rag4Life'. Daaruit blijkt nogal wat frustratie in de richting van het vrouwelijke geslacht.
De split double van de Opposites heeft op mij niet de onuitwisbare indruk gemaakt die de voorganger wel achterliet. Dit kan liggen aan de hoge verwachting, er is namelijk geen nummer op beide cd’s wat te definiëren is als skip moment of cd vulling. Het echte grote nadeel is waarschijnlijk toch dat het rauwe, ongepolijste, er bij beide heren inmiddels vanaf is. Het is te merken dat beide rappers gegroeid zijn in zowel persoonlijke als muzikale zin en dat ze echt twee aparte cd’s gemaakt hebben met een duidelijk eigen geluid. Beide weten ze precies hoe ze hitjes moeten maken en het gevolg hiervan is dat je de meeste nummers na enkele keren luisteren wel kent. Hierdoor rijst de bij een dubbelalbum haast onvermijdelijke vraag; wat nou als ze er een enkel album van hadden gemaakt met alleen de beste nummers, was het dan wel een classic geworden? Ik vermoed van wel, want er staat echt een ontzettende berg goede nummers op.
Eli 'Paperboy' Reed - Come and Get It!Een enkele keer heb je een artiest die de eerste keer dat je hem live ziet...
Fresku - Fesku Omdat Kees de Koning ontzettend onder de indruk was van een gerapte open...