Koos Cashloos is een matig debuut. Muzikaal is het op orde, Spotrockers is gewoon een doorsnee funk bandje. Het zou op een willekeurig gratis stadfestivalletje niet misstaan. Standaard muziek die nergens opwindend wordt, nergens verrast, maar wel aardig klinkt. De muziek is het sterke punt van deze band, een flink zwak punt is echter de rap. Deze klinkt niet alleen matig getimed, ook de teksten zijn van een erbarmelijk niveau. “Je ziet een probleem in het hebben van een probleem en dat is een probleem want zo creëer je er twee.” Ja, het is een waarheid als een koe, maar getuigt niet van tekstuele virtuositeit. En dan de titelsong, van een titelsong verwacht je dat het de beste song van je album is, of in ieder geval een dragende rol speelt in het thema van het album. In het refrein van de titelsong komt de zin “geef me eten en ik geef je plakken wortels” een aantal keer terug. Nu zal me vast de diepere betekenis ontgaan, maar ook met een flinke dosis humor is hier niet veel van te maken. En dat is erg jammer, want de muziek zelf staat als een huis. Tekstueel en vocaal wordt dit echter volledig teniet gedaan. Maar goed, het is een jonge band en het betreft hier een debuutalbum, misschien dat enkele jaren levenswijsheid iets kunnen toevoegen op een volgend album.
Spotrockers is een aardige band voor op een studentenfeest, en leuk voor bekenden. Voor overige mensen is de muziek van Spotrockers meer iets voor op een festivalletje op een zonnige zomerdag, liggend in het gras. Dan is het een bandje wat met prima muziek lekker de dag op kan vullen, zolang de microfoon niet goed afgesteld is en de vocalen een beetje een muurtje van geluid vormen.
The Divine Comedy - Bang Goes the KnighthoodVoor iedereen die zich ergert aan hapklare, rijkelijk met clichés versierde...
Kings Crossing - Culture Club Nederlandse muzikanten zijn steeds minder snel bijzonder te noemen. Voorheen...