![[K-OS] – [Yes!]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/c/c/koslorn.jpg)
2010-06-17
Het gros van de Canadese rappers is hier aan de overkant van de oceaan niet erg bekend. Bij Saukrates en rapper / zanger Drake houdt het lijstje bekende Canadese rappers toch wel op. K-OS was dan ook een redelijk onbekende naam ondanks dat hij met Yes! intussen zijn vierde album heeft uitgebracht.Hoewel dat album erg goed is, is het maar de vraag of dit album voor hem zijn Europese doorbraak kan forceren. Om meteen de link naar Nederland te leggen, in het nummer ‘Uptown Girl’ gebruikt K-Os een sample uit ‘Love Buzz’ van de Nederlandse rockband Shocking Blue. Het geeft het nummer een psychedelisch tintje, maar is niet tekenend voor het geluid op de hele cd. Het nummer wordt namelijk gevolgd door een track die bijna popmuziek te noemen is, en desondanks toch het beste nummer van de hele cd lijkt te zijn. De naam alleen al, ‘I Wish I Knew Nathalie Portman’, is wat mij betreft al genoeg om een hit mee te scoren. Als je dan ook nog eens de Canadese grootheden Nelly Furtado en Saukrates weet te strikken om samen met jou deze song te maken dan heb je goud in handen. Dit nummer vormt dan wel de belangrijkste, maar is gelukkig niet de enige reden waarom je deze cd aan zou moeten schaffen. K-Os heeft een heel divers geluid en kan het ene moment klinken als Q-tip om vervolgens weer een laagje synthesizers en futuristisch geluid er overheen te gooien. Hij heeft in muzikale zin een gigantisch breed spectrum van de hiphop omvat in zijn cd zonder ervoor aan kwaliteit in te hoeven boeten. Underground raps, flinke teksten, maar ook nummer met hitpotentie. Dit alles zonder ongeloofwaardig te worden of cohesie op zijn album te verliezen. Zelfs binnen nummers worden stijlen geswitched met het grootste gemak. Schoolvoorbeeld hiervan is ‘Mr. Telephone Man’, wat begint met het geluid van een telefoon en vervolgens wordt de kiestoon verwerkt tot een mooie beat waarop de rapper heerlijk flowt gedurende drie en een halve minuut waarna de muziek verdwijnt en plaats maakt voor een akoestische gitaar zodat het nummer in totaal 6 minuten duurt. Hierna volgt weer een nummer met een elektronisch beat die qua invloeden bijna doet denken aan Daft Punk. Kortom de cd bevat een veelheid van stijlen die ongekend is voor een hiphop cd.
Veel gastrappers zijn er niet te vinden op YES! K-OS zorgt juist door gebruik te maken van veel stijlen dat de cd een waar luistergenot vormt waar nergens skipmomenten te vinden zijn. Deze man heeft een fris geluid wat door zijn vele facetten niet onder een noemer te plaatsen valt. Het geluid is duidelijk niet afkomstig uit de VS of Europa, zou dit dan misschien een goed voorbeeld van het Canadese geluid zijn? Het zal dan niet zijn grote doorbraak in Europa vormen, voor degenen die deze cd wel ontdekken zal het luistergenot er niet minder om zijn.
Nada Surf - If I Had a Hi-FiIn navolging van onder meer The Lemonheads, Placebo en de Supergrass...
Kapitan Korsakov - Well Hunger De heren van Kapitan Korsakov hebben al sinds een paar jaar een stevige...