De plaat bevat uiteraard Browne’s bekenste hits, zoals ‘Take It Easy’, ‘Late For the Sky’, ‘These Days’ en ‘Crow On The Cradle’. Ook David Lindley’s meer country/folk nummers ‘Mercury Blues’ en ‘El Rayo X’ mogen er best wezen, beiden brengen op tijd wat variatie in de voorts zeer rustige setlist. Jackson Browne-leken kunnen deze songs eens checken, maar gaan niet weggeblazen worden door de grootheid ervan. Meestal levert een live opgenomen plaat een zekere meerwaarde op. Dit zou ook hier het geval zijn geweest, was het niet dat het merendeel van de interactie met het publiek in het Spaans was en het Engelse gedeelte weinig interessant bleek. Hierdoor mist het werk ook de kracht om de luisteraar gekluisterd aan de muziekspeler te houden. Zeventien rustige songs van elk minstens vijf minuten in combinatie met conversaties waar de niet-Spaanse luisteraar niets van verstaat, zullen enkel de oude garde fans kunnen bekoren.
Als deze plaat een ultieme poging was om alsnog fans te ronselen bij de nieuwe generatie, dan zullen de heren hoogstwaarschijnlijk falen. Tegenwoordig hebben we betere substituten voor de rock en folk die Browne en Lindley brengen. Van hun passage in de Heineken Music Hall in juni zullen weinigen wakker liggen, of beter gezegd: zullen er veel in slaap vallen.
Jeremy Jay - SplashHet verhaal van Jeremy Jay is kort. Oorspronkelijk afkomstig uit Amerika,...
The Difference - When Light Uncovers Grey Het is niet de eerste keer dat uw recensent verrast wordt door een band die...