Want, wat kun je anders verwachten van een band met zoveel nadruk op de slagwerk en bas. Shout Out Out Out Out heeft veel langdurige, door drum ondersteunde, elektronische beats waar je op zou kunnen dansen. Veel nummers kennen een wat rustige opbouw zoals de opener ‘Run’ en ‘Bad Choices’ en kabbelen behoorlijk door. Uitzondering is ‘Guilt Trip’s Sink Ships’ dat kriegelig drukkig overkomt, maar wel weer een deuntje heeft dat blijft hangen. Vervelend is het foute 80s nummer ‘One Plus Two Plus Three’ dat niet alleen vals is, maar ook Village People vocalen heeft en daardoor op alle fronten afdoet aan de vrij stabiele plaat. Het dichts bij LCD komt de groep op ‘Remind Me in Dark Times’ dat behoorlijk doet denken aan ‘Too Much Love’ zonder opgewonden vocalen, maar met synthesizerstemmen. De titeltrack heeft iets Alan Parsons Project door de ruimtereistonen. Het nummer eindigt in een oneindig postrock universum.
Shout Out Out Out Out maakt met Reintegration Time een plaat die het veilige midden kiest tussen verschillende grootheden in de electro-indiemuziek. Hierbij zijn ze maar mondjesmaat vernieuwend, maar tegelijkertijd wel in staat om een goed samenhangend album af te leveren. Voor iedereen die dus nog steeds wegloopt met LCD Soundsystem en consorten is dit daarom een must. Toch is het niet de groep die als eerste boven het maaiveld uit zal komen, wat deels te maken heeft met de te overheersende ritmesectie.
Bodi Bill - Two in One Bodi Bill -Fabian Fenk, Alex Amoon en Anton K. Feist- is een moeilijk te...
Heaven Shall Burn - Invictus Het Duitse Heaven Shall Burn is zo langzamerhand één van de grootste namen...