The Great War, zijn tweede soloplaat, is een album ingezongen door een pessimist die vooral niet kan uitgaan van positiviteit wanneer het over liefde gaat. Zo opent het eerste nummer, ‘A Man With Nothing To Do’, al met een opmerking over ‘the lovers in the world’, waarbij Currie goed duidelijk maakt niet tot die groep romantisch ingestelde mensen te behoren. Het is een trend die zich doorzet gedurende de hele cd. ‘Anywhere Away From You’ gaat bijvoorbeeld over het geluk vinden ergens ver weg van waar ‘zij’ is. En ook ‘You’ll Always Walk Alone’ is geen hoopgevende anthem voor alleenstaande zoekenden.
The Great War is tekstueel niet erg positief, maar de vaste regel lijkt te zijn: des te bozer het onderwerp, des te vrolijker de melodie. Currie zet zichzelf op deze manier neer als een single man die er eigenlijk weinig moeite mee heeft. Hij lacht de wanhopige romanticus uit zonder daadwerkelijk grapjes over hem of haar te maken. En het werkt goed, want het merendeel van het album bestaat uit lekkere popliedjes die zowel muzikaal als qua songtekst erg vermakelijk zijn.
Een minpuntje aan The Great War is dat Currie zo nu en dan meer probeert te zijn dan de scherpe popsongwriter die hij is. ‘The Fight To Be Human’ is bijvoorbeeld een onovertuigende spreekbeurt van acht minuten lang over ons bestaansrecht. Iedere keer wanneer Currie afwijkt van liedjes over de (onzin die) liefde (heet), merk je in zijn zang en tekst dat het zijn terrein niet is. Het is dan ook maar goed dat het merendeel van The Great War bestaat uit de liefdesliedjes waar Currie zo goed in is. Het is een album zonder echte hoogtepunten en hits, maar die als totaalplaat staat als een huis.
Piebald - Volume 1Het Amerikaanse kwartet Piebald was tijdens de jaren ’90 een van de...
Foals - Total Life Forever Naar de nieuwe van Foals wordt al een tijdje halsreikend uitgekeken. Niet...