2010-06-04
Collega Raoul Markaban noemde Framing Hanley eerder dit jaar al een radiovriendelijke rockband. Het ging toen over de opnieuw uitgebrachte debuutplaat van deze band en ook over de tragische manier waarop de band aan haar naam kwam. We zijn sinds het debuut twee jaar verder en Framing Hanley heeft de opvolger A Promise To Burn inmiddels klaar. De muziek van de band klinkt emotioneel en heeft ook een tikje van de post-grunge meegekregen zodat ook enige Creed invloeden hoorbaar zijn. Verder beweegt Framing Hanley zich graag in emotioneel klinkende songs zoals er op dit album ook weer een aantal staan.Op deze plaat verdrinkt zanger Kenneth Nixon, net als op het debuut The Moment, bij tijd in wijle in zijn emoties, wat vooral komt doordat Nixon altijd op het juiste moment de juiste snik weet voort te brengen. De veelal mid-tempo songs en catchy rockers op het nieuwe album zijn stuk voor stuk potentiële hits die weliswaar nooit echt opvallen, maar wanneer je in een bepaalde sfeer zit je toch weten te raken. Ook dat is een kwaliteit. Het is heerlijk wanneer de band een beetje het tempo opschroeft zoals in ‘Wake Up’ en ‘Bittersweet Sundown’. Het mooie, als ballad beginnende, song als ‘Weight Of The World’ is in eerste instantie een zwijmelsong, maar heeft een steviger refrein, terwijl ons ook nog even een levenslesje wordt geleerd. De ingetogen en spannende afsluiter ‘The Burn’ is met voorsprong het lekkerste nummer op het album, wat ook komt door het mooie pianospel en de gedreven zang van Nixon. Vooral het fraaie gitaarwerk valt in dit nummer op.
Het lichte emo sausje en punkrock invloeden maken dat het allemaal net niet te zoetsappig wordt, maar het is duidelijk dat dit muziek is die vooral voor de Amerikaanse markt geknipt lijkt. Dat de band op zoveel andere rock bands lijkt en ontzettend uitgekauwde muziek maakt doet er eigenlijk niet zoveel toe. De muziek van de heren zit leuk in elkaar, maar het is ook geen ramp als je het niet kent.
Eerdere recensies van Framing Hanley:
23-01-2010: The Moment.
Ratt - InfestationIedereen die dacht nooit meer iets van Ratt te horen komt bedrogen uit....
Piebald - Volume 1 Het Amerikaanse kwartet Piebald was tijdens de jaren ’90 een van de...