2010-06-21
De in 1946 geboren soulzangeres Bettye LaVette begint al op haar zestiende met het opnemen van singles en in de jaren ’60 scoort ze een aantal flinke hits. Wellicht de bekendste hiervan is ‘He Made A Woman Out Of Me’, dat onlangs nog gecoverd werd door Ricky Koole. Begin jaren ’70 tekent LaVette bij Atlantic/Atco, maar het album dat ze voor dat label opneemt zal tot 2000 op de plank blijven liggen. Pas in 1982 brengt LaVette haar debuutalbum uit en de echte volgt pas in 2005, na de release van het album I’ve Got My Own Hell To Raise. Hierna volgen verschillende verzamelaars en één regulier album, getiteld The Scene Of The Crime en Interpretations is LaVette’s tweede album sinds de doorbraak.
Op Interpretations neemt LaVette dertien songs uit het “British Rock Songbook” onder handen. Het woordje “rock” wordt hierbij overigens ruim geïnterpreteerd, want ook Elton John’s ‘Don’t Let The Sun Go Down On Me’ wordt gecoverd. Hiernaast komen onder andere nummers van The Beatles, George Harrison, Traffic en The Animals voorbij.
Het is jammer dat de meeste songs op Interpretations nogal rustig voorbij kabbelen. LaVette heeft een geweldige stem, maar de muziek is vaak nogal kleurloos. Een ander belangrijk nadeel is dat LaVette ervoor gekozen heeft een aantal echte klassiekers te coveren, waaronder ‘Nights In White Satin’ van The Moody Blues en ‘Wish You Were Here’ van Pink Floyd. Deze songs zitten zo goed in het collectieve geheugen opgeslagen dat een cover automatisch onwennig aandoet. Bovendien zijn de originelen van deze songs onmogelijk te overtreffen of zelfs maar te benaderen.
De beste songs op Interpretations zijn dan ook de net wat minder bekende nummers. Zo wordt Led Zeppelin’s ‘All My Love’ zeer overtuigend gebracht en hier valt ook de muziek een keertje in positieve zin op. ‘Salt Of The Earth’, zeker niet het bekendste nummer van The Rolling Stones, is één van de andere uitschieters, mede door het gospelkoortje.
Afsluiter ‘Love Reign O’er Me’ is een live opname uit december 2008 en deze song is eigenlijk het hoogtepunt van het album. Op deze cover van The Who klinkt de muziek veel echter en minder gladgestreken dan op de rest van de plaat. Helaas overtuigen de meeste andere songs op het album een stuk minder.
I Am Oak - On ClawsDat de Utrechtse muziekscene de laatste jaren volop in bloei is, is geen...
James Holden - DJ Kicks Ga maar na in je eigen collectie: écht goeie mix-cd’s zijn zeldzaam, niet?...