2010-07-14
Bij het naamloze debuut werd in elke recensie dezelfde naam ter referentie gegeven, Down. Niet vreemd met Jimmy Dower, drummer bij dat gezelschap, als producer in de studio. Bij Flush werpt My Uncle The Wolf die vergelijking echter ver van zich. En dat veertien nummers oprij.Eclectisch is namelijk het verbindende woord bij deze release, en donker. In net geen uur gaat het gezelschap uit Brooklyn in een optocht langs een collectief aan genres dat de zware muziek in de afgelopen 40 jaar heeft beïnvloed. Psychedelische rock, industrial, stoner en de donkerdere kanten van de new wave komen allemaal voorbij de tweede plaat.
Zelfs een paar oosterse tonen passeren de revue. Als luisteraar word je voortdurend verrast en heen en weer geslingerd. Van Queens Of The Stone Age naar Black Sabbath, Pink Floyd of Ministry en alles daar tussen in. Vervelende daarmee is dat het gezicht van My Uncle The Wolf zich niet definieert. Is de band een optelsom van deze invloeden, of een uiting van de huidige zapcultuur die elke zoveel seconde een wisseling verwacht?
Voordeel is wel dat welke wisseling ook komt, alles technisch perfect wordt uitgevoerd. Hierdoor wordt het gebrek aan samenhang enigszins gecompenseerd, maar niet voldoende om hier te spreken van een meesterwerk. Dat zou het zijn als het zou lukken om al deze verschillende invloeden werkelijk onder een paraplu te krijgen.
Nu is het een aardige verzameling donkere, depressieve en zware nummers die zwalkt van genre naar genre. Elk moment technisch goed, en de liedjes apart stuk voor stuk om te genieten. Maar veertien goede tracks bij elkaar maakt niet perse een goede plaat. Dat doet de lijn door de langspeler, en die ontbreekt hier.
Continuance - Carry OurselvesAls Continuance de eerste tonen inzet, denk je waarschijnlijk; ‘Hier ga ik...
![[Lorn] – [Nothing Else]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/4/a/lornnothingelse.jpg)
Lorn - Nothing Else De cd Nothing Else van Lorn wordt uitgebracht op het label Brainfeeder...