Di-rect - This is Who We Are Recensie op Podiuminfo

2010-05-23 Begin vorig jaar schudde het instituut Di-Rect onverwachts op haar grondvesten. Het vertrek van zanger/gistarist Tim Akkerman kwam als de spreekwoordelijke donderslag bij heldere hemel, uitgerekend op het moment waarop de band bezig was met de theatertour van de rockopera Di-Rect doet Tommy, waarmee de band veel lof oogstte. De overgebleven drie heren waren echter vastbesloten door te gaan met de alweer dik tien jaar geleden opgerichte band. Middels het BNN programma Wie is Di-Rect werd in de persoon van Marcel Veenendaal een nieuwe zanger gevonden. In de schaduw van deze vanuit publicitair oogpunt zeer slimme strategie -de eerste single ‘Times are Changing’ werd prompt een dikke hit- werd toetsenist Vince van Reeken aangetrokken.

Met diezelfde single trapt het nieuwe album met de toepasselijke titel This Is Who We Are dan ook af. Voor wie deze single wat te zoetsappig vond, biedt ‘Natural High’ direct verlichting. Het nummer ronkt zoals voorheen alleen de Editors konden, zonder zwaar op de maag te liggen. Des te spijtiger is het daarom dat ‘Forgiveness’, een nummer van gelijke strekking, nodeloos opgerekt wordt. Wanneer de band zich daarop ontpopt tot een Nederlandse Coldplay, slaat de twijfel toe. Nee, dan toch maar doorzappen naar ‘Flies, Ants & Elephants’! Zo hoorde je Di-Rect nog nooit; bijna psychedelische sixties pop wordt welhaast achteloos uit de mouw geschud. En alsof dat niet genoeg is, word je daarop getrakteerd op een zeven minuten durend bluesrock monster.

Zo halverwege de plaat betrap je jezelf erop dat je de zangkunsten van Tim Akkermans -want zingen kon hij- geen moment mist. Het ontbrak hem echter aan de soul die Veenendaal wel aan de dag legt. Met de rasp in zijn stem pakt hij de luisteraar helemaal in. Bovendien voorziet hij de nummers van iets waaraan het bij Di-Rect nog wel eens ontbrak; sfeer. Maar toegegeven, daar draagt ook toetsenist van Reeken aan bij. Sterker nog, de twee nemen het grootste deel van ‘Just a Face’ voor hun rekening. Wat verder opvalt is dat de nieuwe Di-Rect na een wat braaf begin, steeds beter wordt. En niet alleen dat, hij wordt per luisterbeurt beter. Daarmee bewijst de band dat een volwassen plaat niet per definitie een bijna saaie plaat hoeft te zijn, iets dat hun vorige cd parten speelde. Je kan hooguit vraagtekens zetten bij de veelheid aan genres die dit album gedurende dertien nummers bestrijkt.

Het lijkt echter uitgesloten dat Di-Rect zoekende is, daarvoor klinkt This Is Who We Are te zelfverzekerd. Sterker nog, de band klinkt als herboren. Di-Rect is niets uit de weggegaan en heeft ook het experiment niet geschuwd. Alleen al daarvoor verdienen ze alle lof. Belangrijkers is echter dat ze doodeenvoudig hun beste plaat tot nu toe hebben uitgebracht.

Eerdere recensies van Di-Rect:
- 27-07-2008: Live & Acoustic;
- 14-03-2007: Di-Rect.

Recensent:Nick Augusteijn Artiest:Di-rect Label:EMI Music