RECENSIE: Unitopia - Artificial

Unitopia – Artificial (cd)
recensie cijfer 2010-05-25 Slechts anderhalf jaar heeft Unitopia nodig gehad om met een opvolger voor het geweldige The Garden op de proppen te komen. Artificial, de derde plaat van de Australische progrockers is in ieder geval een stuk korter dan zijn voorganger. In vergelijking met de vorige plaat heeft er nog een kleine wijziging in de bezetting plaatsgevonden. Bassiste Shireen Khemlani is de band uitgestapt om persoonlijke redenen, zodat we het ook zonder haar stem moeten doen. Zij is vervangen door Shaun Duncan en verder is saxofonist Peter Raidel bij de band gekomen.

Wat direct opvalt is dat Artificial lichter verteerbaar is dan zijn voorganger. Het geheel is compacter, maar heeft niet de dynamiek van The Garden, waarin tussen de nummers en zelfs in één nummer tussen verschillende sferen werd geschakeld. Het gitaarwerk is wat steviger waardoor de band iets meer rockt.

Ook nu hebben Mark Trueack en toetsenist Sean Timms weer een aantal pareltjes zonder één zwak moment geschreven. De prettige voordracht van Mark Trueack is wederom van hoog niveau, en maakt dat de plaat lekker in het gehoor ligt. In het rustige ’Reflections’ lijkt zijn stem behoorlijk op die van Peter Gabriel. Een facet van zijn stem dat op de vorige twee albums niet echt opgevallen was. Het dertien minuten durende ‘Tesla’ is het enige lange nummer op de plaat en heeft overduidelijk de nodige Marillion referenties in zich en lijkt in het begin wat op ’Garden Party’. Halverwege gaat het nummer over in een stukje latin jazz. Unitopia laat in ‘Nothing Lasts Forever’ , met tekstflarden van Beatles hits, ook nog eens horen dat The Fab Four van invloed zijn op het geluid. Dat de nieuwe bassist Shaun Duncan er ook wat van kan bewijst hij met zijn stukjes fretloze bas in ‘Gone In A blink Of An Eye’, en het gebruik van baspedalen in de geweldige afsluiter ‘The Great Reward’, waarin Unitopia behoorlijk de kant van Knight Area op gaat.

Artificial maakt in zijn geheel iets minder indruk dan The Garden, maar steekt nog altijd ruimschoots boven het maaiveld uit. De verrassing is er wat vanaf en plaat klinkt simpelweg wat gewoner dat zijn voorganger. Het maakt het luistergenot er gelukkig niet minder om, want ook dit album is bijzonder genietbaar.


Eerdere recensies van Unitopia:
- 07-11-2008: The Garden.
Recensent:Jan Didden Artiest:Unitopia Label:Inside Out
recordings from the middle east 2

The Middle East - Recordings Of The Middle EastHet moet niet gekker worden, een band uit Australie die zichzelf The Middle...

Jim Kerr – Lostboy! A.K.A Jim Kerr

Jim Kerr - Lostboy! A.K.A Jim Kerr Na meer dan dertig jaar zijn energie voor de Simple Minds te hebben...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT