RECENSIE: Up, Bustle and Out - Soliloquy

Up, Bustle and out
recensie cijfer 2010-05-31 Up, Bustle and Out is een uit Bristol afkomstig duo, bestaande uit Rupert Mould (producer) en Clandestine Ein (producer en remixer). Na een eerder uitgebrachte reeks albums van de twee op onder andere het Ninja Tune en Unique Label, wordt bij Collision, een label dat gevestigd is in het Duitse Hamburg, het album Soliloquy uitgebracht.

Dat Up, Bustle and Out voor het uitbrengen van hun album buiten de landsgrenzen heeft gekeken, moge niet al te veel verrassen; ook op muzikaal vlak weten de heren Mould en Ein goed te vissen uit een kabbelende vijver vol muzikale invloeden uit de hele wereld. Vooral Zuid- en Midden-Amerikaanse muziek is een erg dankbare bron van inspiratie gebleken, wat zich onder andere heeft geuit in het album Mexican Sessions (Our Simple Sensational Sound). Maar ook Turkije wist te boeien; samen met de Turkse acteur/zanger Sevval Sam werd het album Istanbul Sessions opgenomen.

Soliloquy betekent zoveel als 'monoloog' of een gesprek dat je met jezelf voert. Waar deze titel ook op moge slaan, niet op het feit dat dit album een éénmans- (of tweemans-) project is geworden, want wederom wordt gebruik gemaakt van de kwaliteiten van verschillende gastartiesten. Dan hebben we het bijvoorbeeld over Benjamín Escoriza die - met zijn band Radio Tarifa, maar ook solo - een opzwepende mix speelt van Flamenco, Noord-Afrikaanse muziek en alles wat daar een beetje bij in de buurt lijkt te komen. Met zijn wat rauwe, ongepolijste stem draagt hij bij aan 'Waterfalls of Gold' en bonustrack 'Golondrinas Volando'.

Oosterse en Arabische klanken zijn een terugkerend thema op het album. Letterlijk, want 'Theme' en 'Theme II' zijn een variatie op hetzelfde thema, wat niet zou misplaatst zou klinken in een modern 1001-nacht-sprookje. Een sfeer neerzetten is een kunst die de heren van Up, Bustle and Out goed verstaan. Of het nu gaat om hun oudere werk, dat meer hip hop en funk-geörienteerd is, of om het nieuwere werk, waarbij wereldmuziek een steeds grotere rol is gaan spelen. Geen noot lijkt te veel en toch klinkt de muziek moeiteloos, alsof het ene nummer een logisch voortvloeisel is uit het vorige.

Om een stempel op het album te drukken; lomezomersluimernujazz komt aardig in de buurt. Die loomheid is niet altijd het sterke punt; 'Luminous Fragments' heeft iets te veel loomheid en iets te weinig pit. Soliloquy is wellich niet het spannendste dat Up, Bustle and Out gemaakt heeft; enig experiment wordt ook niet geschuwd en dankzij gevarieerd instrumentgebruik en verschillende gastartiesten valt op het album meer dan genoeg te ontdekken om het de moeite waard te maken.
Recensent:Ike Breed Artiest:Up, Bustle and Out Label:Collision
The Name

theNAME - EnchainedHet Haarlemse theNAME is voor ondergetekende een totaal onbekende band,...

Brothers

The Black Keys - Brothers Zanger/gitarist Dan Auerbach van The Black Keys ging vorig jaar even vreemd...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT