Pendulum - Immersion Recensie op Podiuminfo

2010-07-21 Hoera. Op Immersion keert Pendulum voor een groot deel terug naar de sound van debuut Hold Your Colour en levert daarmee weer een fiks aantal knallers af, zoals direct in het begin al met ‘Salt in the Wounds’. Ja, daarmee maakt Pendulum nog altijd simplistische muziek, bedoeld voor de nacht met een x-aantal pilsjes achter de kiezen, maar ook dat is af en toe heel erg lekker. Pendulum moet het niet hebben van ingewikkelde structuren, poëtische teksten en briljante overgangen. Nee, simpele deuntjes met een dikke bas eronder en gáán.

Het levert de Australische band nogal wat succes op. Men doet de grote zomerfestivals allemaal aan en de tickets voor hun concerten gaan als warme broodjes over de toonbank. Terecht, live is de band een belevenis, een regelrecht feest. MC Benjamin Mount (The Verse) en zanger Rob Swire weten het publiek goed op te jutten, maar, dat is live. Op cd blijft het met die stemmen toch behelpen. Ze hinderen het feest. Een flink nadeel, want een nummer als single ‘Watercolour’ is eigenlijk gewoon vet, maar je moet af en toe erg je best doen om niet op de ‘next’-knop te drukken als je dat zingen van Swire hoort.

Zoals gezegd keert Pendulum met Immersion terug naar de sound van Hold Your Colour en bij heel wat vlagen beter dan dat. Op ‘Set me on Fire’ gaat het tempo drastisch omlaag en dat levert een fantastisch nummer op. Een soort reggae-beat met een Pendulum-sausje, ondersteund door een sample van Cocoa Tea’s ‘We Do The Killing’. Top nummer. Op ‘Immunize’ horen we pas hoe zwak de vocalen van Pendulum zijn, als The Prodigy’s Liam Howlett z’n opwachting maakt. Kijk, dit is MC’en op cd: Opzwepend, een toevoeging.

Het hardste nummer is ‘Comprachicos’ en daar horen we Swire rappen en dan is het gewoon een goede toevoeging, net als in The Verse in ‘The Vulture’. Als beide heren gaan rappen (dat horen we ook op tweede single ‘Witchcraft’), is het prima aan te horen. In Flames zocht voor een extra metalsausje op ‘Self vs Self’door enkele grunts en is daarmee een leuke outsider van de cd. Dat men dat net zo’n verrassende samenwerking vindt als Public Enemy met Anthrax in 1990 deed is natuurlijk zwaar overdreven. Hiphop met metal vermengen in dat jaar is natuurlijk wat verrassender en radicaler dan metal vermengen met een drum ’n bass-act, die toch al regelmatig op metal-festivals staat.

Immersion overtuigt, meer nog dan Hold Your Colour en duidelijk meer dan In Silico. De vocalen blijven echter zwak en regelmatig zelfs hinderlijk.

Eerdere recensies van Pendulum:
- 16-08-2009: Live at Brixton Academy.

Recensent:Steven van Beek Artiest:Pendulum Label:Warner