Het album is aardig gevarieerd. Het begint met het instrumentale Nordlätt, waarin je voornamelijk synthesizers hoort. In track twee, Concorde Celsius, word je ineens getrakteerd op een stevige gitaar en een zanger die qua stemgeluid wel iets weg heeft van Billy Corgan van Smashing Pumpkins. De knallende opening maakt al snel plaats voor een gevoelige tekst en melodie, hoewel het refrein een tikje steviger wordt door de schreeuwende zang. De titels van de nummers zijn al net zo experimenteel als de muziek. De lengte van de tracks varieert van 37 seconden (interlude Pulsar-Punkt) tot 11 minuten (Endless Waves), waarbij alles naadloos in elkaar overvloeit. Starspark begint rustig, heeft een knallend refrein en gaat vervolgens weer rustig en gevoelig verder. Het is mijn favoriete nummer van het album, moodswings verpakt in muziek. N.N. For Evie is de meest toegankelijke track. Het heeft een iets minder experimenteel geluid en zal bij een breder publiek in de smaak vallen. Het album eindigt net als het begon instrumentaal met Endless Waves. Met elf minuten is het erg lang en hier en daar wat eentonig. Alsof de naald blijft hangen en je steeds hetzelfde stukje van een plaat hoort. Na ruim zeven minuten houdt de muziek op en de rest van de tijd hoor je een soort gebrom, waarvan ik het nut nog niet heb ontdekt.
De sleutelwoorden van In d’Esprit Pornographique zijn: gevoelig en experimenteel, met regelmatig een stevige uitschieter. Combineer dat met een vrij hoge mannenstem en je bent al een eind op weg. Je moet er van houden. Dit zal niet door iedereen gewaardeerd worden, maar door mij zeker wel.
Cooper - Makes Tomorrow AlrightNa vier jaar geduldig wachten is het eindelijk zo ver: Een nieuw album van...
Comeback Kid - Wake The Dead Na hun succesvolle tour samen met Champion brengen deze Canadezen hun nieuwe...