2010-07-20
De Canadeze indie rockband Wintersleep staat al een aantal jaren met één voet tussen de deur. Het is dezelfde deur waar bands als Interpol, Editors en tot voor kort The National in de opening van stonden. Er hoeft maar één knaller van een plaat uitgebracht te worden om hem volledig te openen, waarna een nieuwe stap in de muzikale carrière gezet kan worden. The National deed dit onlangs met High Violet, een album dat nog steeds de kenmerken had van eerder releases van de band, maar dat vooral door het produceerwerk van Peter Katis van erg goed naar groots werd getild. Het verschil qua voortgang tussen The National en Wintersleep lijkt ‘em dan ook te zitten in de producers. Waar The National voor vier albums lang met dezelfde werkte, daar is New Inheritors het tweede album van Wintersleep waarop werd samengewerkt met Tony Doogan. Het is dan ook geen verrassing dat Wintersleep (met Tony Doogan) op New Inheritors nog steeds geen duidelijke rode draad heeft gevonden om te kunnen vasthouden. Op voorganger Welcome to the Night Sky leek de band de goede kant op te gaan (van erg goed naar groots), maar op deze nieuwe cd worden de meeste groots klinkende nummertjes opgevolgd door standaard indierockliedjes, die al in overvloed te beluisteren waren op Wintersleep’s vergeten debuutalbum.
New Inheritors opent bijvoorbeeld met ‘Experience the Jewel’. Strijkers en synchroon gespeelde drums en gitaren die als onzichtbare vuisten uit de boxen slaan. En dan dat refrein, uiteraard gezongen door de buitenaards klinkende stem van voorman Paul Murphy. “It’s bigger than you... it’s bigger than you!” Kippenvel. Maar het nummer dat volgt, ‘Encyclopedia’, is in een oogwenk voorbij en maakt weinig indruk. Zo gaat het twaalf tracks lang. Om en om wordt afgewisseld tussen groots en ‘alleen maar goed’.
Deze inconsistentie maakt van New Inheritors één van de meest frustrerende cd’s die dit jaar is uitgebracht. Je hoopt als luisteraar dat de band slaagt om door te breken, maar Wintersleep blijft met één voet tussen die deur staan, schopt ‘em met het ene lied open, en trekt ‘em met het volgende nummer weer half dicht. Desalniettemin bewijst de band wel nog steeds een belofte te zijn voor de toekomst, en is zelfs het mindere werk op New Inheritors een stuk beter dan het werk van veel andere bands die dit jaar een plaat hebben uitgebracht.
Angelus Apatrida - ClockworkUit Spanje bereikt ons Angelus Apatrida , een uit de provincieplaats...
Great Lake Swimmers - The Legion Sessions Great Lake Swimmers bestaat al sinds 2003, maar is helaas nog niet...