RECENSIE: A Radio With Guts - Beat Heart Sweet Stereo

2002-07-06 Melancholie en oneindige droefheid. Was dat niet iets van van de Smashing Pumpkins ofzo? Niet dat de muziek van A Radio With Guts daar op lijkt hoor. Ik doel meer op de emoties die opgeroepen worden bij beluistering van dit album. De opener heet ongetwijfeld niet voor niets "Tragic Music". De rauwe en enigzins verbitterde zangstijl van Brandon Tussey doet denken aan Soul Asylum's Dave Pirner toen hij zo succesvol zong over weggelopen kinderen en andere ellendige zaken.
De muziek van deze enigzins afwijkende band uit de Stardumb stal is meer rock dan punk, geen pret maar wel prettig, niet vet maar vooral mooi. Gelukkig klinkt ARWG in hun tragiek niet triest, maar vooral verbitterd. Dat snauwt een stuk lekkerder en maakt het totaalgeluid toch best ruig. "Wherewolf Weather", "Whiskey Dawn" en "Math and the mocking moon" zijn, net als de rest van het album direct aanstekelijk in hun melancholiek.
Voorheen heette deze band The Connie Dungs en werd er redelijk zorgeloze poppunk gespeeld. Als je je daar op instelt smaakt dit album ongetwijfeld smerig, misschien dat de dame op de cover daarom zo radi(o)caal te werk gaat? Wanneer je stemming doet verlangen naar zwelgen in whiskey geïnfecteerde zang en The Screaming Trees eigenlijk niet swingend genoeg voor je zijn; ontdek dan dit mooie groeiplaatje.
Recensent:Jeroen Verdel Artiest:A Radio With Guts Label:Stardumb Records

The Peasants - Welcome To My CountrySinds 'Veni, Vidi, Vicious' van The Hives is garagerock weer helemaal terug...

Daredevil - Tippin' The Scales Of Justice Wie Eindhoven zegt, zegt Rockcity, wie Maastricht zegt mag rustig...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT