![[b]Alina Orlova[/b] – [i]????? ?????? ?????[/i]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/2/2/alinaorlovalaukinis.jpg)
2010-07-27
Met een talent als Alina Orlova in de gelederen moet Litouwen zich serieus afvragen waarom het InCulto dit jaar naar het jaarlijkse festijn van het Europese lied heeft gestuurd. Goed, het is geen camp, misschien is dat de motivatie geweest, maar god wat een mooie stem en wat een prachtige liedjes. Weliswaar zingt deze jonge dame voornamelijk in eigen tong, dat doet echter niets af aan de pracht van haar werk. Stembanden zo scherp dat ze ondanks enige vorm van begrip van de woorden zich in de buik kerven.
Haar geluid doet erg denken aan Regina Spektor, zowel qua stem als qua compositie. Dit echter wel met sterke Baltische ondertoon. Zo als de Poolse Renata Przemyk dat in de jaren ’90 deed in een mix met Zappa en jazz, neemt Orlova het concept meisje met piano en zwikt daar haar eigen Litouwse wortels onder. Hierdoor onderscheidt zij zich van een wereld vol Kate Bush adepten en verdient zij ook zeker onze westerse aandacht.
Het is aan de westerling echter wel de opdracht zich te zetten over de taalbarrière, maar wellicht heeft Sigur Ros (waar immers ook geen jota aan te begrijpen valt) hier de weg alvast gebaand. Bij een nummer als ‘Paskutinio Mamuto Daina’ moet het werkelijk niet uitmaken in welke taal het gezongen is. Een combinatie van orgel, de huilende stem van de Litouwse, haar ademhaling als metronoom, zelfs bij de koudste steen diep begraven in de permafrost welt het water op in de ogen. Dit is gemeende eerlijkheid, oprechte emotie neergezet met het minimum aan middelen maar o zo vele malen trefzekerder dan Robben in een finale wedstrijd. En met dit soort werkjes staat deze plaat vol, bomvol.
Toch, laten we wel wezen, ook eerlijk zijn, dit gaat geen voet aan grond krijgen in Nederland. Het kost ons al te veel moeite om onze ogen op de directe oosterburen te richten, slechts zelden wenden wij onze ogen af van het westen om de parels in ons eigen land te zien en te erken.
Het gaat dus niet gebeuren dat onze ogen in eens gericht zullen zijn op de Baltische schoonheid, en onze oren open zullen staan voor muziek uit een land dat ooit in de moedernegotie de basis vormde voor onze welvaart. En dat is een gemis, want Alina Orlova zou ons leven zoveel kunnen verblijden, met een pure schoonheid ontstaan tussen een meisje en haar piano en wat hulpmiddelen uit de studio. Als ondergetekende het voor het zeggen had, de inzending van Litouwen voor het Eurosongfestival in 2011. En dan gaat ie kijken ook.
Roman Candle - Oh Tall Tree in the Ear Roman Candle is een Amerikaans trio dat naast de broers Logan en Skip...
Lafaro - Lafaro Na zes jaar samenspelen en twee EP’s, komt het Ierse LaFaro eindelijk op de...