Shadows is het tiende album van Teenage Fanclub en de eerste in vijf jaar tijd. Zoals enigszins te verwachten van een twintig jaar oude band die nooit echt succesvol is geweest, heerst er op de cd een groot gebrek aan energie. De twaalf liedjes zijn zondagsnummers en sneller dan mid-tempo wordt er niet gespeeld. Op zich is daar natuurlijk niets mis mee is, maar wanneer dit soort muziek vanuit een luie stoel wordt gespeeld, is het resultaat vaak dodelijk saai. Vooral zanger Norman Blake lijkt hier en daar met tegenzin de nummertjes in te vullen. Neem bijvoorbeeld track drie, ‘The Fall’. Het is een liedje om te vergeten, vrijwel onmogelijk om geconcentreerd te beluisteren, omdat een vallende veer al voor genoeg trilling zorgt om het nummer te overstemmen.
Gelukkig zijn er tussen het stoffige werk op Shadows toch een paar momenten te vinden waar de swiffer doorheen is gehaald. Eerste single ‘Baby Lee’ is bijvoorbeeld een prachtig in elkaar gezet liedje dat doet denken aan de klassieker ‘My Girl’ van The Temptations. En ‘Live With The Seasons’ is vooral mooi door de tekst, die alleen geschreven had kunnen worden door iemand met een grote berg levenservaring. Het nummer slaat wellicht onbedoeld op de stabiele situatie waarin Teenage Fanclub zich tegenwoordig verkeert. I wander the earth, but now I’ve come back here, to live with the seasons, and to be with you.
Maar ondanks de zeldzame mooie momenten, is Shadows vooral een album dat strak in de veiligheidsgordels zit. Teenage Fanclub speelt binnen een afgebakende cirkel zonder daar ook maar een moment buiten te treden. En vooral om die reden, zullen mensen die Shadows beluisteren de plaat al vergeten zijn voordat ze hem uit de cd-speler hebben gehaald.
Indica - A Way AwayHet eerste Engelstalige album is een feit voor de vijf meiden van het Finse...
The Klaus Kinskies - Don't Trust Blondes De Duitse acteur Klaus Kinski had de naam een impulsief en agressief...