Maar zie daar: in 2004 werd de band heropgericht. Mills, Winterhart en Beevan hadden samen aan een charity album gewerkt en dat was goed bevallen. Alleen Darlington had geen zin in een terugkeer. In 2005 ging Kula Shaker opnieuw op tournee. Drie jaar later stond de groep verrassend genoeg op Parkpop. Het eerste studio album na de herstart, Strangefolk (2007), viel wat tegen. maar nu ligt het vierde album Pilgrims Progress in de winkel. En meteen vanaf het begin weet de cd meer te boeien.
De prachtige, melancholische eerste single ‘Peter Pan RIP’ is rock-ode aan het meest beroemde verhaal over de verloren kinderen. De overgang naar het mooie, ingetogen folk liedje ‘Ophelia’ geeft aan dat de nummers zeer divers zijn. Het meer psychedelische blues nummer ‘Modern Blues’ is mede bepalend voor de diverse sound. Zo heeft het nummer ‘Only Love’ onmiskenbaar invloeden van de jaren zestig. Kortom: een eerste luisterbeurt maakt duidelijk, dat Pilgrims Progress een gevarieerd album is geworden. Een album, dat de luisteraar eenenveertig minuten meeneemt naar het muzikale spectrum van de late jaren '60 en daarna. Traditionele folk invloeden zijn te horen in het nummer ‘All Dressed Up’ en is ‘Cavalerie’ een haast spookachtige ballad. In het prachtige ‘When A BraveNeeds A Maid Brave’, een meer up-tempo nummer, komt zelfs Ennio Morricone om de hoek kijken. En het orgel aangedreven ‘Winter ’s Call’ doet denken aan de Britse progressieve rock van begin jaren zeventig. Hoewel Pilgrims Progress meer indruk maakt dan het matte Strangefolk zal deze tweede plaat sinds de heroprichting Kula Shaker toch niet opnieuw in de spotlight brengen. Daarvoor zijn de nummers te weinig sprankelend en origineel.
Skinnie - One Add One Skinnie – in het dagelijks leven Ron van der Burgt – heeft zijn sporen als...
The Ipanemas - Que Beleza Dat oude mannetjes het goed kunnen doen in de wereldmuziek is al verscheidene...