2010-08-16
Zomers in Palermo zijn warm. Temperaturen tussen de 30 en de 40 graden Celsius worden makkelijk gehaald en in combinatie met de Sirocco is dat vaak al zweten zonder bewegen. Niet verrassend dus dat het uit Palermo afkomstige Waines broeierige hardrock ‘n’ roll creëert, die even makkelijk verwijst naar The Rolling Stones toen die nog een mondharmonica hadden, als naar Jon Spencer en zijn kornuiten rond hun eerste vuige bluesnoise platen. Het Italiaanse gezelschap kan het ene moment klinken als The Red Devils in een door bluesharp gedreven bluesrock, maar kan ook Kasabian met verve naar de kroon steken in stuk jaren 70 rock. Maar hoe dan ook klinkt het altijd als Waines. Een energiek, zwetend en gevarieerd geluid die in eigen land waar de plaat vorig jaar al uitkwam met vrij lovende woorden is ontvangen.
En terecht, zo te horen. Want hoewel hetgeen dat de heren produceren geenszins origineel genoemd kan worden, is er de kwaliteit die er van af stoomt. Wanneer Waines net als vele andere bands die in dit genre opereren de wortels in de Britse bodem had gehad, had de band allang op de cover van de NME gestaan met deze plaat, was iedereen die hele fittie van de gebroeders Gallagher al ruim vergeten en waren The Rolling Stones tot het inzicht gekomen dat het tijd is om te stoppen.
Dit is vuige retro bluesrock van hoge kwaliteit die je stereo laat stomen als of het buiten 40 graden Celsius is. Een fijne lik pop en noise erdoor heen, een slidegitaar die veelal de hoogte van de hals op zoekt, piep en kraak en het geluid van een half lege fles whisky. Nummers die door psychedelische wereld heen trekken, met geluiden die doen denken aan die theremin die The blues Explosion ooit zo groot maakte. En die zelfde vuigheid in geluid. De kans is groot dat het met deze plaat in de cd-speler toch nog wat wordt, deze zomer.
The Flow - No GaranteesFans van Kane die zijn afgehaakt toen de band ineens met nummers als ‘Catwalk...
Richy Pitch - Ye Fre Mi Ye fre mi Richy Pitch is de titel van het nieuwe album van Richy Pitch...