2010-08-19
Hij vormt misschien niet de meest originele one-man band die we kennen (die eer komt vooralsnog op naam van Urban Junior); met zijn met Delta blues geïnjecteerde gospelsongs mag Reverend Deadeye wel gewoon ten alle tijde bij uw recensent van dienst langskomen voor een poging tot bekering. Het zou ‘em nog zomaar kunnen lukken ook.Van een potje gelikte reli-pop is hier geen sprake. De hele plaat is immers gedrenkt in heerlijk rudimentaire drassigheid zoals we die ook kennen van andere eenmansfracties als Bob Log III, The Legendary Tigerman en Reverend Beat-Man en blues-pioniers als Son House, Skip James en Mississippi John Hurt. Gewapend met groezelige orgeltjes, rauwe percussie, jankende gitaar-slides en vocalen die hier en daar wat doen denken aan Tom Waits trekt Reverend Deadeye met zijn evangelie ten strijde.
Met de up-tempo opener ‘Can’t Take It With You’ weet de bezielde prediker (muzikaal en tekstueel) meteen goed raak te schieten. Beter wordt het daarna nergens, maar beweren dat al het kruit na één track verschoten is, gaat absoluut te ver. Reverend Deadeye is immers niet voor één gat te vangen en weet overall vrij afwisselend en grotendeels boeiend voor de dag te komen.
Het na de opener veel rustigere, maar niet minder bevlogen, ‘Backstabbin’ Savior’ en verderop andere meer minimale en down-tempo tracks als ‘Coldest Heart’ en ‘Her Heart Belongs To The Wind’ spelen prima haasje-over met vollere en snellere songs als ‘Drunk On Jesus’, ‘Led His Children Out Of Bondage’ en ‘Drinkin’ On The Buildin’’. Hier en daar is onze eerwaarde misschien net iets te lang van stof, echt vervelend wordt het op The Trials & Tribulations Of Reverend Deadeye nergens. En aangezien one-man bands live meestal nog beter tot hun recht komen, is het bij ondergetekende in ieder geval uitkijken naar het moment waarop Reverend Deadeye zijn missiewerk in onze kontreien komt uitvoeren. Mijn bel doet het.
Dr. John - Tribal Dr. John , in de jaren ‘70 ook wel The Night Tripper en later Mac Rebennack...
Sia - We Are Born Als ze niet zo’n ontzettend karakteristiek stemgeluid had, zou je bijna niet...