2010-08-25
Met pseudoniemen als Audion, Jabberjaw en False en drie albums onder eigen naam bleek Matthew Dear afgelopen tien jaar een behoorlijk productief baasje. Dance kneedde hij vooral tot een kruising van electronic pop, acid techno en minimal house, maar met Black City wordt daar een flinke portie funk en eighties electro wave aan toegevoegd.Black City is een wat dubbelzinnige ode aan het New York waarin de Texaan sinds een aantal jaren woont. Tijdens de opnamen haalde de twintiger ook nog eens het werk van Bauhaus, Dead Can Dance en Gary Newman van onder het stof, en bekende hij zich eerder al tot fan van David Byrne, dan lijk je hier en daar ook echt een echo te horen van diens baanbrekende ‘My Life In The Bush Of Ghosts’, geschreven met Brian Eno. ‘Honey’ trekt Dear’s nieuwste op gang, verleidelijk en dreigend, als een soort sinistere Nick Cave die je in een vochtige kelder tot de liefde tracht te bewegen. Hoofd koel houden dus, dames. Het slepende ‘I Can’t Feel’ trekt de akoestische, semi-funky lijn van voorganger ‘Asa Breed’ door. ‘Little People (Black City)’ is eerder een soort Bowie op een sad disco trip.
Echt vrolijk word je niet van Black City als geheel. Met z’n lijzige vocalen, afwisselend met bronstige bariton en androgyn falsetto, loert continu een soort defaitisme om de hoek. Ook de donkere muzikale omlijsting doet een tekort aan zonlicht in de studio vermoeden. Zo is ook ‘Slowdance’ een soort valium pop, en viert eigenlijk alleen het ironische ‘You Put A Smell On Me’ een feestje met vette claps in de aanhef. Wie lessen in stembewerking behoeft, moet trouwens Dear bellen. Wat natuurlijk nooit een beperkt zangtalent als dat van Dear kan wegtoveren. ‘Gem’ is het meest persoonlijke nummer van de plaat, verraadt ook vaag invloeden van alvast het meest sfeerrijke van LCD Soundsystem, en draait om een verloren liefde. ‘Monkey’ tot slot had zoveel méér kunnen zijn: de zwaar aangezette synths vliegen nagenoeg uit de bocht, maar de vocalen blijven netjes binnen de lijnen, en scoren daarmee een beetje onder de maat.
Black City is een gelaagd album dat zich niet gauw laat doorgronden. Het is ’n beetje alsof iemand knipoogjes uitdeelt, met donkere zonnebril op.
![[Zoiezo] – [Lief Zijn Zei Mama]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/e/a/zoiezoliefzijnzei.jpg)
Zoiezo - Lief Zijn Zei MamaZwolle, er zit daar waarschijnlijk iets in het water waardoor iedereen die...
The Budos Band - III Twee onderdelen zijn essentieel bij The Budos Band : groove en blazers. De...