2010-09-07
Philip Selway. Die naam zal niet bij iedereen direct een belletje doen rinkelen. Bij een flink aantal muziekliefhebbers daarentegen, zal het hartje direct stukken sneller gaan kloppen. De beste man is namelijk al sinds jaar en dag drummer van een van de beste en meest gerenommeerde bands ter wereld: Radiohead. Meer dan genoeg reden dus, om zijn solodebuut met meer dan gemiddelde belangstelling tegemoet te zien.Als je Philip Selway live aan het werk ziet bij zijn werkgever, dan lijkt hij er de persoon niet naar om een testosteron album af te leveren dat uit zijn voegen barst van de energie. En dat bijvoorbeeld bolstaat van de drumsolo’s en onmogelijke ritmische overgangen. Dat klopt helemaal. Het album trapt af met een fluisterend aftellende Selway, die zich daarna laat horen van een zeer ingetogen kant. Akoestische instrumenten spelen hierin duidelijk een hoofdrol. En het meest opvallende is misschien nog wel, dat de drums op dit album het minst aanwezige instrument zijn.
Selway zingt op het album zo ingetogen, dat hij herinneringen oproept aan bijv. Elliott Smith, Mark Linkous (Sparklehorse) en Nick Drake. Helaas blijft de kwaliteit van zijn liedjes wel achter bij deze namen. Maar goed, daar noem je er dan ook een paar. Misschien is het ook niet helemaal eerlijk om Selway daarmee te vergelijken. Familial moet het vooral hebben van de sfeer die het album oproept, en van de finesse waarmee de liedjes zijn ingevuld. De liedjes lijken het tekstueel erg dicht bij huis te houden. Als je in bijvoorbeeld ‘The Ties That Bind Us’ meerdere malen de regel “The Family Man Is Running Through Me” voorbij hoort komen, weet je dat je van Selway verder geen politiek geladen liedjes hoeft te verwachten.
Wel lijkt het album bij iedere luisterbeurt iets meer prijs te geven. Zo weet ‘A Simple Life’ langzaam maar zeker onder je huid te kruipen. Ook ‘Broken Promises’ komt langzaam maar zeker bovendrijven als groeibriljantje. En het fraaie ‘The Ties That Bind Us’ en ‘The Witching Hour’ waren al bekend van het tweede 7 Worlds Collide album van Neil Finn van vorig jaar.
Familial lijkt dan ook een prima album om het najaar mee in te gaan. Het is namelijk typisch zo’n album dat een hele herfst lang je beste vriend kan worden. Maar dan moet je ‘m wel de nodige aandacht blijven geven.
Arcade Fire - The SuburbsEens in de zoveel tijd verschijnt er een album dat zo overrompelend is, dat...
Go Back To The Zoo - Benny Blisto Go Back To The Zoo is de meest mannelijke Nederlandse rockband die op het...