2010-08-24
Eens in de zoveel tijd verschijnt er een album dat zo overrompelend is, dat het de jaarlijstjes welhaast overbodig maakt. De lang verwachte release van Arcade Fire is er zo een. The Suburbs, zoals het album genoemd is, grijpt de luisteraar zestien nummers lang bij de keel, om je vervolgens happend naar adem, maar vol bewondering achter te laten. Het excentrieke Canadese zevental beschrijft de zoektocht naar het paradise lost, de idylle van de jeugdjaren doorgebracht in wat een perfecte omgeving had moeten zijn, namelijk de uitgestrekte suburbs, zowel in letterlijke als ook in figuurlijke zin. Wat troost had moeten verschaffen na de vlucht uit de verloederde stad, bleek niets meer dan een holle belofte, aldus memoreert zanger Win Butler. Maar hoe troosteloos het bestaan er ook bleek, het is en blijft een jeugdherinnering, waaraan je soms hoe dan ook met warme gevoelens aan terugdenkt. Het is deze pijnlijke tegenstrijdigheid die de basis vormt voor wat in feite een conceptalbum geworden is, waarin andermaal de worsteling centraal staat.
Maar in tegenstelling tot Neon Bible uit zich worsteling niet in pompeuze nummers, maar in subtiele akkoordwisselingen, rijke arrangementen en fraaie tekstuele vondsten. Zo is de aftrap van het album in de vorm van het titelnummer ‘The Suburbs’ welhaast luchtig te noemen, evenals ‘Wasted Hours’ bijvoorbeeld. Niets is echter minder waar na een aandachtige luisterbeurt. Dat geldt eveneens voor wat je bijna een uitstapje naar het disco-genre kan noemen, in de vorm van ‘Sprawl II’.
Meer herkenbare nummers passeren ook de revue, zoals ‘Empty Room’, waarin opvalt dat zangeres Régine Chassagne na drie albums toch echt op een zangers begint te lijken. Het hoogtepunt van The Suburbs is misschien wel ‘Sprawl (Flatland)’, dat we bijna aan het einde van het album tegenkomen, waarin nogmaals pijnlijk duidelijk wordt hoe het moet voelen wanneer je jouw eigen herinneringen niet meer terug te kan vinden in de werkelijkheid van het heden: ”It was the loneliest day of my life”. Maar als een dergelijke worsteling zoveel schoonheid oplevert als op het nieuwe album van Arcade Fire, dan is er slechts een conclusie mogelijk; er is altijd hoop.
Rudder - MatorningNew York spuwt alweer muzikale genialiteit in onze richting, ditmaal onder de...
Philip Selway - Familial Philip Selway . Die naam zal niet bij iedereen direct een belletje doen...