2010-10-11
Acht jaar is het geleden dat Fine China Superbone iets van zich heeft laten horen. En in alle eerlijkheid, ondergetekende heeft dat helemaal gemist. Bij beluistering van Make-Machine rijst dan snel de vraag, waarom in hemelsnaam? De nieuwste mini-cd van dit Haagse gezelschap dit jaar uitgekomen op Narrominded (een van de interessantere labels in Nederland en onlangs tien geworden) bevat alles wat deze scribent (tja, hij heeft zich zelf niet zo hoog zitten) acht jaar terug ook al te gek vond.Een tikkie agressie van A Minor Forest (zoals te horen op '...So, Were They in Some Sort of Fight?', het mathematische van Lumen, de stuwende ritmiek van Don Cabellero en dat alles gepakt in een gruizige gitaarmuur zoals die bij Reynolds te horen was. Fine China Superbone is postrock op zijn luidst, directst en energiekst, maar dit zonder nuance en richting te verliezen.
Bij vlagen is de vergelijking met labelgenoot Katadreuffe te maken, waren het niet dat vocalen bij de Hagenezen grotendeels achterwege blijven en het Amsterdamse Katadreuffe meer richting de noiserock hangt. Daar is echter wel de handtekening van Corno Zwetsloot te herkennen, die beide artiesten in zijn studio had en er een productionele extra laag een gruizigheid over weet te leggen.
Resultaat is zes energieke – naamloze - nummers die stuk voor stuk de oren teisteren met prachtige bombardementjes aan noisepostrock. Geen seconde verveelt deze plaat, opzwepende gitaren, drums en scheurende saxofoon, alles valt op zijn plaats. Heerlijk stukje Nederlandse up-tempo postrock dat ongetekende terugbrengt naar de initiële vraag: “Hoe heeft hij deze groep Hagenezen acht jaar terug kunnen missen? Hoe, in hemelsnaam HOE?”.
Valient Thorr - StrangerIn de film The Wrestler blikt het hoofdpersonage Randy ‘The Ram’ Robinson...
The Posies - Blood / Candy De geschiedenis van de uit Seattle afkomstige band The Posies is op te...