2010-09-18
In een wereld waar labels uit de grond schieten als paddenstoelen probeert Cool in the Pool, een zijlabel van !K7 records, zijn plaats te veroveren door een mixalbum uit te brengen. Geen dubstep meer voor de 24-jarige DJ/producer Brackles, die vanuit zijn thuisbasis Londen deze mix samenstelde. Als mede-eigenaar van het label Blunted Robots ging hij zijn muzikale horizonten verruimen, waardoor hij zich meer en meer ging distantiëren van de mainstream elektronische muziek. Hierdoor kwam hij vooral terecht bij genres die tien tot vijftien jaar geleden furore maakten, zoals house, electro en garage. Omdat deze in een nieuw jasje gestoken zijn, kreeg hij een beetje ten onrechte het label ‘post-dubstep’ opgeplakt.Of het dus met deze plaat zal lukken om een nieuwe generatie DJ’s in te luiden, is nog maar de vraag. Brackles durft op Songs For Endless Cities: Volume 1 weliswaar verder te gaan dan één specifiek genre, maar bij het beluisteren van zijn mix horen we weinig speciaals. Het is pas na enkele luisterbeurten dat er een paar subtiele pareltjes bovenuit springen. In het nummer ‘Speechless’ van DJ Mystery horen we de magnifieke combinatie van reggaeton, house en r ’n b vocalen, terwijl Cooly G je met zijn ‘Love Dub Refix’ loungeachtige dub voorschotelt om de vingers van af te likken. Deze mix doet het hem net vaak door zijn subtiliteit, maar soms is het wel wat zoeken naar grandioos werk. Nummers als ‘Kyle Hall – Love for KMFH’ en ‘Rishi Romero –African Forest’, blazen de geliktheid helemaal weg en komen als een dronken oom op een verjaardagsfeest de sfeer volledig verpesten. Gelukkig eindigt de mix met de neurotische experimentele muziek van 2562 en Dorian Concept, die voor de technisch hoogstaande nummertjes zorgen. Ze doen met hun stijl hevig denken aan Flying Lotus, die overigens het album mag openen met zijn ‘My Chippy’, dat echter niet zo geniaal is als sommige van zijn andere tunes.
Brackles schotelt ons dus een allegaartje van hedendaagse elektronica voor dat niet steeds weet te verbazen. Soms klinkt het geheel iets te monotoon, misschien zelfs een beetje te braaf. Dit album lijkt dan ook eerder geschikt als achtergrondmuziekje dan als echt luisteralbum. We horen wel de experimentele drang van Brackles, maar hij durft net iets te weinig buiten de lijntjes kleuren om echt te verbluffen.
Driving Dead Girl - Don't Give a Damn About Bad ReputationSinds Dim Wild (vocalen, gitaar) en Ronald Dondez (gitaar) in 2003 startte...
Moulettes - Moulettes Met het succes van acts als Mumford & Sons staat er in Engeland uiteraard...