2010-10-01
Exile On Mainstream Records is een label gekend om zijn bizarre en rare releases. Dit Per/son/alien van het Duitse Antikaroshi is daar zeker geen uitzondering op, integendeel. Het trio ontleende de naam van de band aan een nummer dat twee van hen in een vroegere muzikaal experiment speelden. De directe vertaling luidt trouwens ‘dood door overwerk’. Als je weet dat ze deze schijf in amper vier dagen opnamen, blijkt de groepsnaam lang nog niet zo slecht gekozen. Waar de onbeduidende titel Per/son/alien voor staat of betekent, zal menig recensent wel de nodige kopzorgen geven. Hun debuut Crushed Necons verscheen in 2009 en dit Per/son/alien is hun tweede poging om experimenteel metalland te veroveren. Duidelijk is dat deze heren hun brood halen uit diverse stijlen. De roots van hun muziek is gegarandeerd terug te vinden in de post-rock maar ook invloeden uit hardcore, punk, psychedelische rock en space zijn meer dan aanwezig. Alle nummers afzonderlijk bespreken is een regelrechte waanzin maar algemeen kun je stellen dat deze experimentele muziek over een groots drumgeluid, een gedurfde gitaarsound en overvloedige keyboards beschikt. De nogal hoekige speelwijze en de schurende en schreeuwzang zijn typerend voor het genre. Heel vaak wordt ook gebruik gemaakt van samples uit kinderfilms. Dirch, André en Christoph doen als het ware om verhalen te vertellen door middel van fragmenten en korte teksten. Zo is Bernays een neef van Freud, Eric een zwartwater mambaprins, Jozef is Fritz en Jacek i Placek een president in een sprookje.
Zin of onzin, feit blijft dat dit trio een album aflevert vol innerlijke gevechten en wonderbaarlijke emoties. De verweven klanken creëren toch een aantal structuren die je af en toe van je adem benemen. Drums, gitaar en bas tonen de ene keer een perfecte interactie en de andere keer als vechtmachines recht tegenover elkaar. Bij een eerste luisterbeurt klinkt alles wat onsamenhangend maar wanneer je dieper de muziek induikt merk je dat alle componenten wel degelijk in elkaar passen. De roots uit de postrock worden aangehaald en uitgediept. Bovendien is de open aanpak zonder de subtiliteit uit het oog te verliezen hun handelsmerk. Niet meteen een hapklare brok voor de modale metalfan maar ze lopen toch met de prijs voor experiment en inventiviteit weg.
Yann Tiersen - Dust LaneBij het horen van de naam Yann Tiersen zullen velen onmiddellijk voor hun...
Beehoover - Concrete Catalyst Hoewel de dagen weer grijzer en donkerder worden, komt er toch soms nog een...