2010-10-13
House is een religie - dat weten we allemaal, als liefhebbers van het genre. Logisch dus dat op zeker ogenblik ook echt een priester opstond om mee de dienst uit te maken. Alleen leidt de nieuwste mix van Osunlade, naar eigen zeggen ‘hogepriester in de spirituele house’, niet naar Het Licht, maar eerder naar de duisternis van de Europese underground.Nochtans begon het allemaal anders voor de Amerikaan met Dominicaanse roots. Aanvankelijk was ie r&b producer en werkte hij samen met Patti LaBelle, Eric Benet en Roy Ayers. Later schreef hij ook songs voor artiesten als Vivian Green, en in een onbewaakt moment, eind jaren tachtig, schreef hij zelfs een tune voor Sesamstraat. Opgroeiend nabij Chicago beleefde hij de opgang van de house vanop de eerste rij, een stijl waaraan hij later via het eigen Yoruba-label en releases via Soul Jazz een geheel eigen invulling zou geven. Die invulling concentreerde zich vooral rond een typische afro feel: house met Afrikaanse gloed en ziel, mee geïnspireerd door een religie van het Yoruba-volk, de Ifá, een geloofsvorm waarin hij zich als priester zou bekwamen.
Vergeleken met eerdere mix releases klinkt Occult Symphonic nochtans heel anders. Veel Europeser, eigenlijk. Misschien hangt dat wel samen met het feit dat Osunlade nu op een Grieks eiland woont, en meer nog met het succes dat hij het afgelopen decennium in Europa heeft gekend. Zo gaat bijvoorbeeld heel wat aandacht naar Duitse dance, en sleurt ‘Deploy’ je al meteen een donker hol in: niks geen subtiele introductie voor Atheus, hoorbaar een exponent van de Basic Channel-stal. Niet dat het verder allemaal zo donker moet: Pascal FEOS –vijfentwintig jaar in het vak- levert met ‘Under The Golden Beat’ behoorlijk positieve vibes af. Motor City Drum Ensemble (stel je niks voor, ’t is een Duitser uit Stuttgart) levert minimal funk voor de Autobahn (‘Frontin’), en new kid on the block Christopher Rau wist kennelijk de voice over van Michael Jackson’s ‘Thriller’ video te strikken voor het intrigerende ‘Childhood’. Simon Hinter brengt verdieping met ‘Snowblind’, dat goed laat horen hoezeer Osunlade een afkeer heeft van overladen productiewerk, en Ron Trent krijgt even een knipoog met z’n classic ‘Morning Factory’.
En dan … kakt de boel onverwacht een beetje in. Mualiem klinkt een beetje als een standaard track voor een standaard dj tijdens de plaspauze (‘I Came To Jack’), en Mike Dehnert heeft ook een broertje dood aan melodieën. Itamar Sagi trekt de boel ternauwernood nog uit het slop, maar daarmee blijft ‘Occult Symphonic’ toch iets van de warmte missen die je met Osunlade was gaan associëren.
Thievery Corporation - It Takes a Thief‘It Takes a Thief’ verscheen in 1999 als track op het DJ Kicks album van...
Yann Tiersen - Dust Lane Bij het horen van de naam Yann Tiersen zullen velen onmiddellijk voor hun...