2010-09-22
De meest recente (en zoveelste!) Britse ‘muzieksensatie van het jaar’ Everything Everything, heeft eindelijk een album uit. De band staat namelijk al maanden in de tiplijsten bij (self-acclaimed) fijnproevers op muziekgebied. En zonder ook maar een klein beetje bekend te zijn in Nederland, werd Everything Everything zelfs toegevoegd aan de line-up van Pinkpop 2010, waar Jan Smeets de groep aankondigde als ‘de toekomst’. Er blijkt weinig van gelogen te zijn. Debuut album Man Alive is een unieke plaat geworden. Er is geen band te vinden met muziek die lijkt op wat Everything Everything hier neerzet. En dat komt grotendeels omdat de groep, zowel vocaal als instrumentaal, echt álles uit de kasten trekt. Luister maar eens naar de opener, ‘MY KZ, UR BF’. Het is kort samengevat een drukke samensmelting van hoge zang, piepende synthesizers en wat licht gitaarwerk. ‘Schoolin’ aan de andere kant, bevat gerapte coupletten, een geinig gefloten riedeltje en verandert halverwege de teller ineens van tempo. En net wanneer je denkt alles te hebben gehoord, worden er op de tweede helft van de plaat ook nog even piano’s en trompetten uit de kast getrokken.
Geen enkel nummer op Man Alive klinkt dan ook hetzelfde. Maar toch heeft Everything Everything een ‘signature sound’ die in ieder liedje op te merken is. Vooral de zang van voorman Johanthan Higgs drukt een duidelijke stempel op de muziek. Er zijn natuurlijk wel meer zangers die een uitzonderlijk hoge stem hebben, maar wat Higgs ermee doet is extra uitzonderlijk. Zoals eerder al aangegeven wordt er gezongen, gerapt en gefloten. Voeg daar de volgende uitingen aan toe: chanten, gillen, kreunen en mijmeren. Als het kan dan mag het, moet het idee zijn geweest.
Daarnaast hebben alle liedjes een futuristisch en/of spacy tintje, iets wat geldt voor zowel de songtitels (‘Qwerty Finger’, ‘Nasa Is On Your Side’) als de songteksten (“We met inside a warzone, you said "let's fuck the Ozone," but boy, that hole's too wide”) en de sfeer die de nummers overbrengen. En tot slot bevat iedere track een onwijs aanstekelijk poprefrein. Want toegegeven: Everything Everything belast de luisteraar met een gigantische berg geluiden. Voor sommigen is het waarschijnlijk zelfs iets té druk. Maar gelukkig lopen de refreinen door de nummers heen als een wandelpad in een donker bos. Het biedt precies de houvast die nodig is.
Uniek, boordevol muziek en heerlijk aanstekelijk. Man Alive is één van de beste en meest verrassende platen van het jaar. Everything Everything is een frisse hap lucht in een steeds benauwder wordende indiescene. En het is fijn om een keer een Britse belofte waargemaakt te zien worden.
James LaBrie - Static ImpulsHet natuurtalent James LaBrie en tevens vocale schreeuwlelijk bij het...
Imelda May - Mayhem Oh nee he, daar hebben we het weer. Een zangeres die is “beïnvloed door...