2010-10-07
Toen de leden van Live in 2009 om uiteenlopende redenen besloten uit elkaar te gaan, begon Ed Kowalczyk aan een solocarrière. Waar het gezicht van Live ervoor koos om muziek te maken in de lijn van het oude materiaal, was het niet duidelijk wat er met de overige bandleden zou gebeuren. Patrick Dahlheimer, Chad Gracey en Chad Taylor besloten helemaal opnieuw te beginnen onder de naam The Gracious Few. Om het heilige vuur terug te vinden begon het trio aan ideeën en opgespaarde werkjes uit het Live-tijdperk. Terwijl deze jamsessies zijn vruchten afwierpen ontstond de vraag wie er eigenlijk moest gaan zingen. Aan de hand van een wensenlijst kwam men uit bij Candlebox-zanger Kevin Martin. Al snel werd duidelijk dat zijn stem perfect was voor de sound waar The Gracious Few naar streefde. Tijdens het schrijven van nieuw materiaal bleek al snel dat er een sologitarist nodig was, want Chad Taylor voelde zich hier niet de geschikte persoon voor. De sologitarist vonden ze in rhythmgitarist Sean Hennessy (Candlebox), die hiermee eindelijk de kans kreeg om meer te laten zien van zijn gitaarkunsten.
The Gracious Few wilde een album maken zonder dat ze moesten voldoen aan een bepaald verwachtingspatroon. Dit hadden ze immers ten tijden van Live en Candlebox lang genoeg gedaan. Deze muzikale vrijheid leverde het album The Gracious Few op. De inspiratie voor dit album vond men in het rauwe en krachtige geluid van bands als AC/DC en Led Zeppelin. Je hoort dit op het gelijknamige album dan ook terug in de structuur van de songs. Zware, blues geörienteerde rock met jankende gitaren. Voeg hierbij de hernieuwde energie en je krijgt een stevig album dat er vanaf opener 'Appatite' staat. Hoewel je bij songs als 'Rest of you' en 'Crying time' nog best wat Live invloeden hoort, levert The Gracious Few een degelijk maar vooral fris debuutalbum af.
Kamelot - Poetry for the PoisonedEen band die amper introductie nodig heeft is Kamelot . De powermetal band...
Edwyn Collins - Losing Sleep Toen het noodlot in februari 2005 genadeloos toesloeg, leek het einde verhaal...