Het bijzonder rauwe 'Journal for Plague Lovers', compleet met de soms onheilspellende teksten van de verdwenen en inmiddels doodverklaarde gitarist Richey Edwards, lijkt zijn sporen te hebben nagelaten op de band. Want al bij de eerste noten van het eerste nummer van Postcards From a Young Man, de single ‘It’s Not War (Just the End of Love)’, blijkt dat niets hetzelfde is gebleven. De bombast is terug, ditmaal compleet met strijkers. Het titelnummer neigt zelfs naar compleet over de top, maar op een of andere manier ben je geneigd het de sympathieke Welshmen te vergeven, want als iemand er mee weg kan komen, dan zijn de Manics het wel.
Voor ‘Some Kind of Nothingness’ hebben ze Ian McCulloch van Echo & The Bunnymen weten te strikken, die met zijn warme, diepe stem een goede aanvulling op zanger James Dean Bradfield vormt. Niet dat hij zelf niet in vorm is, in tegendeel. In feite doet iedereen lekker zijn best, zeker halverwege het album, waar de strijkers achterwege blijven en de gitaren ouderwets de boventoon voeren. Gezien de titel van het album, zou je welhaast een compleet nostalgisch album verwachten, maar dat valt reuze mee. Het enige nummer dat recht doet aan de albumtitel is ‘Golden Platitudes’, dat verhaalt over verloren idealen.
De Manic Street Preachers spelen vervolgens op de automatische piloot de wedstrijd uit, waardoor dit album niet meer dan prima te noemen is. Het biedt de nodige variatie en houdt zo nu en dan de fans op de tenen, maar heel spannend wordt het nooit. Gelukkig is de band op de automatische piloot nog altijd een stuk beter te verteren dan een heleboel andere acts.
Eerdere recensies van Manic Street Preachers:
- 20-05-2009: Journal for Plague Lovers;
- 31-05-2007: Send Away the Tigers.
Travie McCoy - Lazarus Travis ‘Travie’ McCoy is waarschijnlijk bekender om zijn privéleven dan om...
De Dijk - Hold On Tight (met Solomon Burke) Na het eerste gezamenlijke optreden bestempelde Solomon Burke De Dijk...