Maar misschien moet het vergelijken gewoon helemaal ophouden. Met het zevende album, Atomic Clock, bewijst Zion I namelijk een talent te hebben waarover maar weinig rappers beschikken. Het is namelijk een thema-cd waarop ieder nummer als onderdeel van het grotere plaatje gezien moet worden. Het maakt niet uit of het individuele liedje reggae-invloeden bevat ('Many Styles') of meer naar de r&b-kant neigt ('Girlz' met Martin Luther); iedere track wordt achterna gezeten door de "tick and tock" van de Atomic Clock. De achterliggende beats dienen hierbij als secondewijzer.
Op de twee door andere genres beïnvloede nummers na, staat Atomic Clock vol met old-school hip-hop nummers waarin de raps en teksten voorop staan. Zelfs op de zeldzame momenten waar Zion I verwijst naar andere rappers, zijn het de namen uit het verleden die de erkenning krijgen. Zo wordt 2Pac geciteerd in het prachtige 'Always'. Toch bevat Atomic Clock niet alleen maar verleden tijdsgeluid. Synthesizer-toetsen worden lang ingedrukt en echoën spacy-sfeervol op de achtergrond. Het versterkt het thema; een gevoel van tijdsdruk.
Zion I is al jaren een groep voor fijnproevers op hip-hop gebied en beargumenteerd met Atomic Clock dat hun positie niet kan verslechteren. Het album is dankzij een stevig thema, ouderwets goede rapmuziek en licht moderne productie een van de beste hip-hop releases van 2010. En volgens de wijzers op deze klok, is het tijd om Zion I eens als lat te gebruiken om andere rappers mee te meten in plaats van andersom.
Sander Kleinenberg - 5KDe naam Sander Kleinenberg doet heel dance minnend Nederland een grote bel...
Apparat - DJ KiCKs Altijd al moeilijk te plaatsen geweest, die Apparat . Wilde hij, jaren...