2010-10-15
Mensen die graag muziek hebben met een hoek af, kunnen een band als Bad Religion waarschijnlijk maar matig appreciëren. Al 31 jaar lang bieden ze radiovriendelijke punkrock, die weliswaar van topkwaliteit is, maar vaak nogal soft klinkt voor de houding die een punkband verdient. Toch kan de invloed die deze band uit Los Angeles heeft uitgeoefend op grote punkrockbands zoals AFI, The Offspring en Lagwagon niet ontkend worden. Zanger Greg Graffin zorgde er met zijn harmonieuze zanglijnen voor dat de punk niet in de kantlijnen van de muziekwereld ging wegkwijnen, maar midden jaren tachtig aan een ware revival begon. Waar een band als The Sex Pistols enkele jaren voor het ontstaan van Bad Religion als een bende duivels in wijwater de commerciële markt veroverden, kwamen de bandleden van Bad Religion met hun “crossbuster” (cf. hun logo, waarop een kruissymbool doorstreept is) naar buiten “om hun ouders op stang te jagen”, eerder dan de echt belangrijke heilige huisjes te willen instampen.Hoewel de band dus alles weg heeft van een bende softies, is er nergens echt iets irritant aan. Hun muziek klinkt gezellig, soms zelfs meeslepend, en op hun nieuwste worp The Dissent of Man is dit niet anders. Het album past mooi in hun oeuvre en biedt genoeg variatie om niet te gaan vervelen. Iets snellere songs als ‘The Day the Earth Stalled’ en ‘Wrong Way Kids’ (waar de achtergrondstemmen voor een zoveelste maal een ‘woo-oo-oo’ inzetten) worden naadloos afgewisseld met iets kalmere stukken als ‘Won’t Somebody’ en ‘I won’t say anything’. Dit laatste nummer zou zo op gelijk welke commerciële radiozender passen als softrocknummer met hitpotentieel. Van punk valt hier nog weinig te merken, maar dat stoort geenszins. ‘Meeting of the minds’ lijkt met zijn Egyptische riffje dan weer Bad Religion goes The Offspring, of hoe bands noodzakelijkerwijs door elkaar beïnvloed raken.
Overall zijn we van mening dat Bad Religion nooit echt potten zal breken, maar dat ze hier voor de zoveelste maal een album bieden dat de luisteraar genoeg kan boeien om ‘in the league’ te blijven. Toch hopen we dat de band eens iets meer buiten de lijntjes zou kleuren, het blijft tenslotte punk.
John Watts - Morethanmusic John Watts is geen onbekende in de muziekindustrie. Al meer dan 30 jaar...
Mavis Staples - You Are Not Alone Als iemands leven de moeite van het verfilmen nog eens waard is dan is dat...