Het fijne aan Surface Noise is dat ze, ondanks dat er engelstalige liedjes zijn geschreven, toch erg Nederlands blijven klinken. De muziek doet sterk denken aan een mix tussen Doe Maar (vooral in zang) en Moss, waarbij de gitaren van die laatste vaak zijn vervangen door synthesizers. Het geheel pakt heerlijk uit in unieke liedjes als album opener ‘My Little Watadori’, track vijf ‘Last Piece of Bubblegum’ en afsluiter ‘Turning Night Into Day’. Wat betreft songteksten, houdt de band ook wel van een tripje naar Weezer-land. Luister bijvoorbeeld eens naar ‘Freddy Chicken Dragon’.
Hoewel er vergelijkingen gemaakt kunnen worden, is Surface Noise een Nederlandse band die nergens echt aanvoelt als iets wat we al eerder hebben gehoord. Goede voorbeelden hiervan zijn de langzamere liedjes, ‘Rufus, Red Poodle’ en ‘Poor Helen’. Ze beginnen nogal standaard, de een aangeslagen op een ukulele en de ander op een akoestische gitaar. Maar beide nummers breken halverwege open en veranderen van koers, de een qua instrumentaal en de ander qua zang. De meeste Nederlandse bands hebben het lef niet.
Surface Noise is op zoek naar een eigen geluid en heeft misschien zelf nog niet door dat ze die al hebben gevonden. Het enige minpunt van Molded is dan ook dat de band niet zeker lijkt te zijn van het eigen kunnen. Van de elf tracks zijn er maar drie langer dan drie minuten. Alles wat goed is, wordt op Molded vroegtijdig afgekapt. Hopelijk leren de bandleden van Surface Noise zichzelf snel te waarderen, want alleen dan kunnen ze écht een impact hebben op de Nederlandse muziekindustrie.
We Be Naked - You Must Be ArtDe dame en heren van We Be Naked , een nieuwe pop/rock band uit Amsterdam,...
Bombay - Baby, It's a Face Bombay Show Pig is een indie/noise trio uit Den Haag en Amsterdam. Hun...