Vanaf het openingsnummer We Have To Run wordt de sfeer voor de rest van het album gelijk gezet. Poëtische, vaak melancholische teksten op harmonische muziek. Het resultaat zijn mooie liedjes met meer diepgang dan we tegenwoordig van een popliedje gewend zijn. Op deze plaat is duidelijk de hand van producer Martijn Groeneveld (o.a. bekend van Solo), te horen. Door zijn medewerking klinkt de plaat als één geheel en is daarom zeer aangenaam om te horen.
De bandleden: Lydia van Maurik-Wever, Paul van Leeuwen, Job Verhoog, Ernst van der Wal en Arjan van Wijk weten de teksten extra dimensie te geven met hun spel. Soms ingetogen wanneer dat nodig is en andere keren wat uitbundiger. Op Let’s Be Fine staan prachtige harmonische en melodische composities. Daarnaast is de samenzang van Lydia en Arjen heel mooi, luister bijvoorbeeld naar Has it been to long.
Een minpuntje van dit album is dat de nummers soms langer gerekt worden dan noodzakelijk is waardoor het soms iets ééntonig kan gaan klinken. Misschien kan zangeres Lydia op het volgend album iets meer experimenteren met haar zang waardoor deze ééntonigheid ook kan verdwijnen
Het mag zeker gezegd worden dat Brown Feather Sparrow potentie heeft. Het album telt twaalf prachtige luisterliedjes en de band is een aanwinst voor de Nederlandse muziekindustrie. Tot slot moeten de mooi illustraties in het boekje ook nog even genoemd worden.
Mist (NL) - Bye ByeNee, Bye Bye is níet de afscheidsplaat van Mist. De vijf heren zouden wel...
Simple Plan - Still Not Getting Any... In thuisbasis Canada hebben de vijf mannen van Simple Plan al meer dan de...