Volgens de band zelf is Days Of Defiance minder gepolijst dan zijn voorganger, maar voor de gemiddelde luisteraar lijkt er weinig veranderd te zijn aan het geluid van de Griekse band. Wederom horen we een verzameling power metal songs van het soort dat inmiddels behoorlijk uitgekauwd is. De muzikanten van Firewind zijn allemaal van prima niveau, maar waar het aan schort is sterk song materiaal. Het kunstje van vlotte powermetal beheerst de band in al zijn facetten, maar te vaak heb je het idee dat de muziek vooral om de gitaar gymnastiek van wonderkind Gus is heen gebouwd. In vrijwel elk nummer horen we geweldige solo’s langs denderen, maar de songs beklijven niet. Mid-tempo nummers als ‘World On Fire’ , Chariot’ en ‘Embrace The Sun’ zijn onderling inwisselbaar. In laatstgenoemde nummer horen we nog wat gejatte stukjes uit ‘The Phantom Of The Opera’. Wanneer het gas er wat vanaf gaat, zoals in ‘Broken’ worden de songs wat beter. Het beste nummer is met voorsprong ‘Cold As Ice’ (geen cover), dat door Apollo Papathanasio spannend wordt gezongen. De stuwende riff maakt het nummer fraai af. Het instrumentale, maar vooral zenuwslopende, ‘SKG’ is er voornamelijk om Gus G te promoten. Voor het overige is het gas op de plank en gaan met die banaan.
Days Of Defiance is een plaat waar de meest toegewijde Firewind fans zich ongetwijfeld mee zullen vermaken, maar de band klinkt als elke willekeurige power metalband zoals er zoveel rondlopen. Ondanks de spetterende productie en het geweldige gitaarwerk ontstijgt ook de zesde plaat van Firewind amper de middelmaat. Op naar nummer zeven.
Eerdere recensies van Firewind:
- 18-11-2008: Live Premonition;
- 21-06-2006: Allegiance;
- 11-03-2008: The Premonition.
Triptykon - ShatterDuisternis, dood en verderf: welke onderwerpen verwacht je anders van een...
Burn the Iris - Sovereign Eindhoven staat landelijk bekend als Rockcity en heeft de afgelopen jaren met...