2010-11-01
Het Amerikaanse DÅÅTH is een beetje een buitenbeentje in de extreme metal. De band valt namelijk moeilijk in een hokje te stoppen. Het uit Atlanta afkomstige gezelschap is geen metalcore band, geen deathmetal band, geen thrashmetal band en geen power metal band. Het haalt uit alle genoemde subgenres een stukje en maakt daar een eigen, rijk gevulde, hutspot van. De band heeft het podium gedeeld met bands als Chimaira, Cynic en Dragonforce. Bands die qua stijl mijlenver uit elkaar liggen, maar waar DÅÅTH zonder problemen mee samen kan spelen.Op het derde album, dat simpelweg DÅÅTH heet, borduurt het vijftal voort op de twee eerdere platen. Zo horen we typische lompe deathmetal akkoorden, vermengd met ADHD riffs die rechtstreeks uit de metalcore komen. De powermetal invloeden vallen voornamelijk op door de technische en snelle gitaarsolo’s. Zanger Sean Zatorsky bezit een brute schreeuw en overheerst het klankbeeld enigszins. Op zich geen probleem als de songs van hoog niveau zijn, maar daar zit hem nou net de crux. De muziek is krachtig en de tempowisselingen, samples en intermezzo’s zijn gedurfd en zorgen voor voldoende afwisseling, maar de nummers blijven maar moeizaam hangen. Een flinke verzameling riffs, die op zichzelf heel sterk zijn, zijn links en rechts aan elkaar geregen, maar er zijn geen echte nummers van gemaakt. Het doorgaans jakkerende tempo en de aan elkaar geplakte riffs maken dat je de songs alleen nog kunt onderscheiden door de intro’s zoals het orgeltje aan het begin van ‘Indestructable Overdose’ het lekker gitaarintro in ‘Double Tap Suicide’, of de Tool-achtige geluiden aan het begin van ‘Oxygen Burn’. De band komt het sterkste over als de zware deathmetal regionen worden opgezocht. Nummers als ’A Cold Devotion’ en ‘Exit Plan’ klinken in dat opzicht het beste.
DÅÅTH heeft teveel de neiging alle goede ideeën en coole riffs in één nummer te proppen zodat ook na vele luisterbeurten er te weinig blijft hangen. Het is zeker geen slecht album, maar soms is het beter het iets simpeler te houden, waardoor de muziek juist krachtiger overkomt. Het talent, maar zeker ook het enthousiasme, ligt er duimendik bovenop. Nu de songs nog.
![[Rowwen Hèze] – [Zilver]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/4/f/rowwenhezezilver.jpg)
Rowwen Heze - ZilverHet is dit jaar groot feest voor Rowwen Hèze , ze wonnen terecht de Edison...
Triptykon - Shatter Duisternis, dood en verderf: welke onderwerpen verwacht je anders van een...