2010-10-22
Het is al een tijd geleden dat David Sanson (beter bekend als That Summer ) zijn eerste album Drowsiness of Ancient Gardens uitbracht. In de tussentijd heeft hij gewerkt aan Near Miss. Near Miss is in een tijd van twee weken opgenomen en een aantal nummers had Sanson blijkbaar al een tijd liggen, want die zijn in de begin jaren negentig geschreven. Blijkbaar vond Sanson dat de tijd nu rijp is voor deze nummers; het gaat om 'Ghost Tracks' en 'The Hues of You'.Het album wordt geopend met 'April Skies'. Je hoort een intro uit een film en vervolgens wordt je meegesleurd door de muziek van That Summer. Dit nummer wordt erg eentonig gezongen, maar op de een of andere manier past het bij het nummer. De coupletten hebben een bescheiden gitaarspel, maar in de refreinen gaat het er stevig aan toe. Halverwege het nummer lijkt het of het nummer is afgelopen, maar dan wordt de climax weer opgebouwd door de bassist. Je wordt overspoeld door een zee van geluiden. Als je probeert de instrumenten te onderscheiden, merk je dat er steeds meer instrumenten verstopt zijn in dit nummer. Te veel van het goede? De hoeveelheid doet het goed in dit nummer, maar als het de hele plaat zo doorgaat wordt het vermoeiend. Het daaropvolgende nummer 'Mimir' heeft een vrolijker ritme en bij de zang hoor je goed dat de zanger uit Frankrijk afkomstig is. Hij doet z'n best om zijn Franse accent weg te werken, maar tevergeefs. 'The Hues of You' schept hoge verwachtingen, aangezien dit nummer afstamt uit de begin jaren negentig (maar nooit eerder is uitgebracht). Het is wel aardig, maar met mainstream hebben we niet te maken. In dit nummer hoor je weer van alle kanten allerlei bliepjes. Af en toe is het iets teveel van het goede en het monotome geluid wat niet lijkt te stoppen wordt na verloop van tijd vervelend. Nog duizelig van dit nummer belanden we bij 'Obviously'. Het lijkt wel een ballad, zo lieflijk begint het. Het Franse accent is goed weggewerkt in dit nummer en je wordt in dit nummer niet constant overladen met een doolhof van geluiden. Niet heel raar dat je het Franse accent niet meer hoort, want dit nummer wordt door iemand anders gezongen; namelijk Sylvain Chauveau. 'Obviously' dreigt op den duur naar een bombastische kant, maar precies op het moment dat je denkt: "Daar komen al die geluiden weer" komt er een rustig gitaarspel voor in de plaats. 'Ghost Tracks' is ook een van de nummers die in de begin jaren negentig is geschreven. Na een intro van ruim een minuut komt de zang erbij en de cd krijgt meteen een melancholische draai. Ook dit nummer wordt eentonig gezongen en aangezien het nummer zes en een halve minuut duurt zit er niets anders op op naar de volgende track te gaan. Er is niet alleen een eentonige zang, maar ook een eentonig gitaarspel. Leuk en aardig dat Sanson uiteindelijk heeft besloten om dit nummer tóch op de plaat te zetten, maar als 'Ghost Tracks' niet op de cd zou staan was het ook niet erg. That Summer laat halverwege de cd weten te houden van lange intro's. 'All Cats Are Grey' heeft een intro van meer dan twee minuten. Er is niets mis met lange intro's, want zelfs de grootste bands maken hier gebruik van. Maar zorg dan wel dat het een interessant intro is en niet dat je weer de neiging krijgt om door te klikken naar het volgende nummer. Bij 'All Cats Are Grey' had het intro absoluut korter gekund. Slotnummer 'Karl-Marx Avenue' klinkt ook weer melancholisch, maar de vrouwelijke tweede stem zorgt voor een lichtpuntje. Erg gevaarlijk wordt het nooit op Near Miss.
Arlt - La Langue Arlt is een nieuw popbandje uit Frankrijk, bestaande uit zangeres Eloïse...
Tamaryn - The Waves The Waves is, na een ep en wat singles, de eerste langspeler van Tamaryn ;...