Je kan je natuurlijk afvragen in hoeverre een stijl als deze nog hiphop genoemd mag worden. De instrumentele beats klinken zweverig en worden opgesierd met zweverige bliepjes, tonen en andere geluiden. De muziek doet door dit zweverige en stoned karakter misschien nog wel meer denken aan de muziek van The Doors dan aan grondleggers van het hiphopgenre als 2Pac. Het enige verschil is dat Teebs zijn nummers opgebouwd worden vanuit rustige beats in plaats van gitaarmelodieën.
De eerste momenten lijkt Ardour weer dezelfde Flying Lotus na-aper die nooit de kwaliteit van Lotus gaat halen. Maar naarmate de cd zich verder ontwikkeld wordt je als luisteraar meegenomen op de muzikale reis van Teebs. De nummers gaan haast onmerkbaar in elkaar over en de instrumentale ritmes doen niks anders dan je steeds verder weg laten dromen. Tegen het einde van de plaat ben je zelfs zo ver in trance dat de enige gastbijdrage van Gaby Hernandez ongemerkt passeert. Teebs zou heel goed de nieuwe grote man van dit steeds populairdere genre kunnen worden, het zou dan alleen wel prettig zijn als we deze muziek een keertje een naamkaartje kunnen opspelden.
Fran Healy - WreckorderNa zes studio albums en een compilatie-cd vond Fran Healy , zanger en...
Shelby Lynne - Tears, Lies, and Alibis De laatste paar weken eindigen Country groepen regelmatig hoog in de...